Aleksandr Leluchin

Aleksandr Gieorgijewicz Leluchin

Aleksandr Gieorgijewicz Leluchin, rosyjski: Александр Георгиевич Лелюхин (urodzony 11 marca 1862 roku w guberni smoleńskiej, zmarł ?) był rosyjskim działaczem państwowym oraz deputowanym do IV Dumy Państwowej Imperium Rosyjskiego, a także aktywnym działaczem emigracyjnym.

W roku 1881 ukończył Liceum Katkowskie, a pięć lat później uzyskał dyplom z zakresu prawa na uniwersytecie w Moskwie. Po zakończeniu studiów osiedlił się w rodzinnym majątku ziemskim Isakowo w ujeździe juchnowskim. Został wybrany na przedstawiciela ujezdnego ziemstwa juchnowskiego oraz gubernialnego ziemstwa smoleńskiego. Od 1890 roku pełnił funkcję naczelnika ziemskiego ujezdu juchnowskiego, a od 1897 roku był marszałkiem szlachty tego ujezdu. W 1910 roku otrzymał tytuł faktycznego radcy państwowego i sprawował również funkcję sędziego pokoju. W 1911 roku brał udział w pracach specjalnej komisji ministerstwa oświaty publicznej, która przygotowywała program dla szkół ludowych. Rok później został członkiem, a następnie przewodniczącym sekcji ds. oświaty publicznej na zjeździe wszechziemskim w Moskwie. Dodatkowo aktywnie angażował się w działania charytatywne na terenie ujezdu juchnowskiego.

Jesienią 1912 roku został wybrany do IV Dumy Państwowej, gdzie dołączył do frakcji „Związku 17 października”. Po jej rozpadzie przeszedł do grupy bezpartyjnych, a następnie do frakcji centrystów. Pełnił rolę zastępcy przewodniczącego komisji ds. oświaty publicznej oraz był członkiem kilku innych komisji. Po rewolucji lutowej w 1917 roku został mianowany komisarzem Rządu Tymczasowego w 5 Armii Frontu Północnego, a później w 7 Uralskiej Dywizji Strzeleckiej w Mińsku. Od maja 1917 roku był zastępcą W. P. Basakowa w specjalnej komisji odpowiedzialnej za projekt ustawy o wyborach do Zgromadzenia Ustawodawczego. Od sierpnia tego samego roku był członkiem wszechrosyjskiej komisji do spraw wyborów do Zgromadzenia Ustawodawczego. Po roku 1918 wyjechał do Polski i wszedł w skład kierownictwa Rosyjskiego Komitetu Emigracyjnego w Warszawie. Jego dalsze losy po 1920 roku pozostają nieznane.

Linki zewnętrzne

Bibliografia

B. J. Iwanow, A. A. Komzołowa, I. S. Riachowska, Государственная дума Российской империи: 1906-1917, 2008

Przeczytaj u przyjaciół: