Albin Koprukowniak

Albin Koprukowniak (ur. 15 listopada 1929 w Wólce Zdunkówce, zm. 20 lipca 2015 pod Radzyniem Podlaskim) był polskim historykiem oraz ekspertem w dziedzinie historii nowożytnej.

Życiorys

W 1951 roku rozpoczął studia z zakresu historii na Uniwersytecie Jagiellońskim, jednak w wyniku decyzji władz uczelni, w 1952 roku został przeniesiony na nowo otwierane studia historyczne na Uniwersytecie Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie, które ukończył w 1955 lub 1956 roku.

Od 1953 roku przez całe swoje życie zawodowe był związany z Wydziałem Humanistycznym UMCS w Lublinie. W 1964 roku uzyskał stopień doktora nauk humanistycznych, a w 1969 roku objął stanowisko docenta. Habilitację zdobył w 1978 roku, a w 1991 roku otrzymał tytuł profesora nadzwyczajnego UMCS, a w 1995 – profesora zwyczajnego.

W latach 1969-1975 zajmował stanowisko kierownika, a później dyrektora Studium Nauk Politycznych (od 1975 roku Międzyuczelnianego Instytutu Nauk Politycznych), prorektora UMCS ds. dydaktyki w latach 1972-1978 oraz kierownika Zakładu Historii Nowożytnej UMCS w latach 1982-2001. Odegrał kluczową rolę w powstaniu Wydziału Politologii UMCS.

Pełnił wiele funkcji społecznych, w tym był sekretarzem dwudziestu tomów „Rocznika Lubelskiego”, założycielem i redaktorem naczelnym Rocznika Polonijnego, a także redaktorem Zeszytów Wiejskich, Rocznika Bialskopodlaskiego, Radzyńskiego Rocznika Humanistycznego, Wschodniego Rocznika Humanistycznego oraz Studiów Łęczyńskich.

W dorobku naukowym Albina Koprukowniaka znajduje się ponad 400 publikacji, w tym monografie, rozprawy, studia, artykuły, recenzje oraz prace popularnonaukowe i publicystyczne, które dotyczą takich tematów jak historia rewolucji 1905 roku na wsi lubelskiej, dzieje społeczno-polityczne Lubelszczyzny po powstaniu styczniowym, polska myśl polityczna w XIX i XX wieku, historia oświaty oraz badania nad szkolnictwem polonijnym. W gronie jego doktorantów znaleźli się m.in. Stanisław Michałowski oraz Tadeusz Radzik.

Był członkiem PZPR od 7 stycznia 1954 roku. Pełnił funkcje sekretarza OOP PZPR na Wydziale Humanistycznym UMCS, pierwszego sekretarza Komitetu Uczelnianego PZPR (1968-1972) oraz członka KW PZPR w Lublinie (1969-1981). Należał również do ZW i ZMP.

W trakcie swojej kariery zawodowej otrzymał wiele nagród, w tym Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Srebrny Krzyż Zasługi, Medal Komisji Edukacji Narodowej, Odznakę „Zasłużony dla Lubelszczyzny”, Złotą Odznakę „Zasłużony dla Miasta Lublina”, Medal „Serce dla Serc” oraz tytuł „Zasłużony dla UMC”.

Zmarł w swoim domku letniskowym pod Radzyniem Podlaskim.

Uroczystości pogrzebowe prof. dr hab. Albina Koprukowniaka miały miejsce 31 lipca 2015 roku w holu przed Aulą im. Prof. Kazimierza Myślińskiego na Wydziale Humanistycznym UMCS oraz w kaplicy Ekumenicznej na cmentarzu przy ul. Lipowej. Został pochowany na terenie cmentarza komunalnego (sektor P3KF, rząd 7, grób nr 1).

Wybrane publikacje

Chłopi lubelscy w 1905 roku, Lublin 1960
Ruchy rewolucyjne na wsi lubelskiej w latach 1905-1907, Lublin 1967
Partia w procesie budownictwa socjalistycznego: materiały na sesję naukową w XXX-lecie zjednoczenia polskiego ruchu robotniczego, Lublin 1978
Działalność oświatowa w wybranych społecznościach polonijnych, Lublin 1994
Ziemiaństwo Lubelszczyzny i Podlasia w XIX i XX wieku: wybór prac z lat 1974-2005 wydany na jubileusz 75-lecia urodzin autora, Lublin 2005
Myśl programowa polskiego obozu narodowego wobec ruchów narodowych na ziemiach Rzeczypospolitej, Lublin 2006
Lokalna społeczność gminy bychawskiej i jej aktywność 1864-1918, Bychawa 2011