Albiert Makaszow

Albiert Michajłowicz Makaszow

Albiert Michajłowicz Makaszow (ros. Альберт Миха́йлович Макашо́в, ur. 12 czerwca 1938 we wsi Lewaja Rossosz w obwodzie woroneskim) to radziecki dowódca wojskowy, generał major, oraz rosyjski polityk. Był kandydatem w wyborach prezydenckich w Rosji w 1991 roku.

Życiorys

W siłach zbrojnych ZSRR służył od 1950 do 1991 roku. Ukończył szkołę wojskową w Woroneżu, a następnie w 1960 roku wyższą ogólnowojskową szkołę dowódczą w Taszkencie. Z wyróżnieniem ukończył Akademię Wojskową im. Frunzego oraz Akademię Sztabu Generalnego Sił Zbrojnych ZSRR im. Woroszyłowa. Pełnił funkcję I zastępcy dowódcy armii oraz był dowódcą 20 Ogólnowojskowej Armii Grupy Wojsk Radzieckich w Niemczech, a także I zastępcą dowódcy wojsk Karpackiego Okręgu Wojskowego. W 1979 roku uzyskał stopień generała majora. Od stycznia do września 1989 roku był dowódcą wojsk Uralskiego Okręgu Wojskowego, a od września 1989 do września 1991 roku dowodził wojskami Nadwołżańsko-Uralskiego Okręgu Wojskowego. We wrześniu 1991 roku został usunięty ze stanowiska w związku z poparciem puczu Janajewa, a w październiku 1991 roku zwolniony z armii.

W dniach 23–24 listopada 1991 roku, podczas zjazdu założycielskiego Rosyjskiej Komunistycznej Partii Robotniczej, został wybrany członkiem jej Komitetu Centralnego. W styczniu 1992 roku, na pierwszym plenum KC RKPR, wszedł w skład Biura Organizacyjnego KC tej partii. Od października 1992 roku był członkiem Komitetu Organizacyjnego Frontu Ocalenia Narodowego oraz jednym z dziewięciu współprzewodniczących tej organizacji. W dniach 13–14 lutego 1993 roku uczestniczył w II Zjeździe KPFR, gdzie został wybrany na członka Centralnego Komitetu Wykonawczego. 3 października 1993 roku, podczas kryzysu konstytucyjnego w Rosji, brał udział w szturmie na siedzibę mera Moskwy (dawnej siedziby RWPG) oraz w szturmie na telecentrum „Ostankino”. Następnego dnia został aresztowany, a 26 lutego 1994 roku zwolniono go na mocy amnestii. W grudniu 1995 i w grudniu 2003 roku został wybrany deputowanym do Dumy Państwowej, będąc członkiem frakcji KPFR.