Armata przeciwpancerna PaK 50 L/30 kal. 75 mm
(niem. 7,5cm Panzerabwehrkanone 50 L/30 – 7,5cm PaK 50 L/30) – niemiecka armata przeciwpancerna z czasów II wojny światowej.
Historia
Po wprowadzeniu na uzbrojenie armaty przeciwpancernej PaK 40 kal. 75 mm, stwierdzono, że jest ona zbyt ciężka. W związku z tym rozpoczęto prace nad konstrukcją nowego modelu armaty.
W procesie projektowania wykorzystano lufę z armaty PaK 40, którą skrócono do długości 1205 mm, oraz dodano nowy hamulec wylotowy. Tak przygotowana lufa została zamontowana na lawecie armaty PaK 38. Ostatecznie, armata ta otrzymała oznaczenie PaK 50. W nowym modelu używano pocisków z armaty PaK 40, jednak zmniejszono wymiary łuski oraz zredukowano ilość materiału miotającego. Te zmiany spowodowały jedynie nieznaczny spadek masy, jednocześnie obniżając zdolność przebicia pancerza.
Pomimo tych niedociągnięć, produkcję seryjną armaty PaK 50 rozpoczęto w maju 1944 roku, a jej wytwarzanie trwało do sierpnia 1944 roku, kiedy to zostało wstrzymane. W tym okresie wyprodukowano 358 egzemplarzy tego typu.
Użycie
Armata PaK 50 została wprowadzona do uzbrojenia niemieckich dywizji piechoty oraz dywizji grenadierów pancernych, a od września 1944 roku zaczęła być używana w działaniach bojowych.
Bibliografia
Maksym Kolomiec: Panzerabwehr artillerie. Warszawa: Wydawnictwo Militaria, 2006, s. 29-30. ISBN 83-7219-258-8.