4 Kantemirowski Gwardyjski Korpus Pancerny
4 Kantemirowski Gwardyjski Korpus Pancerny, odznaczony Orderem Lenina oraz Czerwonego Sztandaru (ros. 4-й гвардейский танковый Кантемировский ордена Ленина Краснознамённый корпус), to jednostka pancerna Armii Czerwonej działająca w czasie II wojny światowej.
Korpus ten został sformowany na mocy rozkazu z 3 stycznia 1943 poprzez przekształcenie 17 Korpusu Pancernego. W jego skład wchodziły m.in. 60 Armia oraz 5 Gwardyjska Armia. W trakcie bitwy pod Achtyrką pomimo dużych strat udało mu się zniszczyć 11 czołgów typu Pantera.
W czasie walk przeciwko armii niemieckiej, jego szlak bojowy prowadził przez następujące miejscowości: Będzin, Bolęcin, Dębicę, Duklę, Działoszyce, Grodków, Katowice, Kraków, Krzeszowice, Marcinkowice, Miechów, Sławków, Sosnowiec, Strzelin oraz Wolbrom. Po zakończeniu walk, wszystkie wymienione miejscowości zostały zdobyte przez 4 Gwardyjski Korpus Pancerny lub przy wsparciu innych oddziałów Armii Czerwonej. Korpus zakończył swoje działania w rejonie Drezna.
Dowództwo korpusu
Dowódca:
gen. por. Pawieł Połubojarow (03.01.1943 – 27.04.1947)
Szef sztabu:
gen. por. Izmaił Nagajbakow (03.01.1943 – 17.04.1946)
Struktura organizacyjna
Stan w latach 1944-1945:
- 12 Gwardyjska Brygada Pancerna, dowódca: płk Nikołaj Duszak
- 13 Gwardyjska Brygada Pancerna, dowódca: ppłk Siemion Kurkotkin
- 14 Gwardyjska Brygada Pancerna, dowódca: płk Aleksandr Skidanow
- 3 Brygada Piechoty Zmotoryzowanej, dowódca: płk Michaił Leonow
Przypisy
Bibliografia
Karl Bahm: Berlin 1945. Warszawa: 2015. ISBN 978-83-11-13571-0.
Bolesław Dolata, Tadeusz Jurga: Walki zbrojne na ziemiach polskich 1939-1945. Warszawa: 1977.
Robert Forczyk: Wojna pancerna na froncie wschodnim 1943-1945. Czerwony walec. Łódź: 2020. ISBN 978-83-7731-255-1.
Henryk Stańczyk: Walec wojny w południowej Polsce 1944-1945. Oświęcim: 2014. ISBN 978-83-7889-126-0.