386BSD – Historia systemu operacyjnego
386BSD to system operacyjny z grupy BSD Unix, stworzony przez małżeństwo Williama i Lynne Jolitz. Projekt bazował na wolnodostępnym 4.3BSD (Net/2), opracowanym w laboratoriach CSRG Uniwersytetu Kalifornijskiego w Berkeley, skąd pochodzili autorzy.
System 386BSD był ambitną próbą stworzenia nowoczesnego, wolnodostępnego systemu operacyjnego dla powszechnie dostępnych komputerów działających na platformie IA-32. Projekt ten wprowadził wiele innowacyjnych rozwiązań, takich jak role-based access control, bufor cykliczny oraz moduły jądra, które można było ładować w czasie rzeczywistym.
Wersja 0.0 została wydana na licencji BSD 17 marca 1991 roku, w dniu św. Patryka. Była to wersja ograniczona funkcjonalnie, zajmująca łącznie 30 dyskietek. Następna wersja (0.1) miała swoją premierę 14 lipca 1992 roku, po wcześniejszym cyklu artykułów pt. Porting Unix to the 386, opublikowanych w czasopiśmie „Dr Dobb’s Journal”. W ciągu zaledwie tygodnia została pobrana 250 tysięcy razy.
Projekt stanął w miejscu na początku 1993 roku. Jolitzowie musieli zmierzyć się z problemami osobistymi (śmierć bliskiego krewnego), a także z różnicami zdań wśród programistów, którzy przesyłali poprawki do systemu. Małżeństwo nie zamierzało rezygnować z własnych ambitnych celów dotyczących systemu, co prowadziło do napięć w relacji z społecznością. Inne źródła sugerują, że częściowo przyczyną stagnacji mogła być sprawa sądowa przeciwko Uniwersytetowi Kalifornijskiemu, wytoczona przez AT&T (później Novell) w związku z rozpowszechnianiem zastrzeżonego kodu, który trafił do 386BSD za pośrednictwem Net/2 – Jolitzowie jednak temu zaprzeczają.
Wersja 1.0 została wydana dopiero w grudniu 1993 roku. W drugiej połowie 1994 roku jej poprawione wydanie było dystrybuowane przez „Dr. Dobb’s Journal” jako 386BSD Reference CD-ROM w cenie 99 USD. Ostatnia wersja 2.0, w postaci aktualizacji na dyskietkach, ukazała się jako dodatek do tego samego czasopisma w 1995 roku.
Mimo że 386BSD zakończyło się fiaskiem z perspektywy rozwoju i rynku, to na jego bazie powstały projekty FreeBSD i NetBSD (patrz: fork), które wyrosły z inicjatywy znanej jako Unofficial 386BSD Patchkit. 386BSD stał się zatem przodkiem większości wolnodostępnych systemów BSD Unix dla IBM PC, w tym wspomnianych FreeBSD i NetBSD, a także DragonFly BSD oraz OpenBSD, które są ich forkami. Istnieją także opinie, że artykuły publikowane w „Dr. Dobb’s Journal” zainspirowały Linusa Torvaldsa, twórcę systemu Linux.
Jolitzowie sądzą, że obie bezpośrednie gałęzie 386BSD – FreeBSD i NetBSD – odbiegły od ich pierwotnych, ambitnych planów, które zakładały stworzenie znacznie bardziej nowoczesnego systemu oraz eliminację wielu starych rozwiązań informatycznych, takich jak linearna obsługa pamięci, które obciążały systemy Unix od lat 70.
Przypisy
Bibliografia
William F. Jolitz, Lynne Greer Jolitz. Porting UNIX to the 386: A Practical Approach; 17-częściowy cykl, styczeń 1991 – lipiec 1992. „Dr. Dobb’s Journal”, 01 1991. ISSN 1044-789X. (ang.) :
- Sty/1991: DDJ „Designing a Software Specification”
- lut/1991: DDJ „Three Initial PC Utilities”
- mar/1991: DDJ „The Standalone System”
- kwi/1991: DDJ „Language Tools Cross-Support”
- maj/1991: DDJ „The Initial Root Filesystem”
- cze/1991: DDJ „Research and the Commercial Sector: Where Does BSD Fit In?”
- lip/1991: DDJ „A Stripped-Down Kernel”
- sier/1991: DDJ „The Basic Kernel”
- wrz/1991: DDJ „Multiprogramming and Multiprocessing, Part I”
- paź/1991: DDJ „Multiprogramming and Multiprocessing, Part II”
- lis/1991: DDJ „Device Autoconfiguration”
- lut/1992: DDJ „UNIX Device Drivers, Part I”
- mar/1992: DDJ „UNIX Device Drivers, Part II”
- kwi/1992: DDJ „UNIX Device Drivers, Part III”
- maj/1992: DDJ „Missing Pieces, Part I”
- cze/1992: DDJ „Missing Pieces, Part II”
- lip/1992: DDJ „The Final Step: Running Light with 386BSD”