33 pułk artylerii polowej (1 Lotaryński) (niem. 1. Lothringisches Feldartillerie-Regiment Nr. 33) to jednostka artylerii niemieckiej z czasów Cesarstwa Niemieckiego.
Historia
Pułk został utworzony 1 lutego 1890 roku i stacjonował w Metz. Wchodził w skład XVI Korpusu Armijnego.
W roku 1914 znajdował się w strukturach 33 Brygady Artylerii w ramach 33 Dywizji Piechoty.
W chwili wybuchu I wojny światowej w sierpniu 1914 roku, pułk liczył według etatu 1368 żołnierzy, był podzielony na dwa bataliony, z których każdy miał po trzy baterie, oraz dysponował 36 działami.
Od marca 1915 roku, wszystkie nowo formowane dywizje organizowano według „wzoru 1915”, a od czerwca 1917 roku przekształcono według niego pozostałe. Od kwietnia 1915 roku pułk artylerii polowej miał etatowo 24 działa rozmieszczone w dwóch batalionach.
Po kolejnych reorganizacjach, w 1917 roku pułk artylerii polowej składał się z dwóch batalionów polowych po 12 dział oraz batalionu haubic, który był wyposażony w 12 haubic.
Przypisy
Bibliografia
Nigel Thomas: Armia niemiecka w I wojnie światowej 1914–1915. T. 1. Oświęcim: Wydawnictwo Napoleon V, 2019. ISBN 978-83-8178-074-2.
Nigel Thomas: Armia niemiecka w I wojnie światowej 1915–1917. T. 2. Oświęcim: Wydawnictwo Napoleon V, 2019. ISBN 978-83-8178-075-9.
Nigel Thomas: Armia niemiecka w I wojnie światowej 1917–1918. T. 3. Oświęcim: Wydawnictwo Napoleon V, 2019. ISBN 978-83-8178-076-6.
Niemieckie pułki artylerii 1914 – 1918. tnke.home.pl. [dostęp 2025-01-04]. (pol.).
Jonathan Viser: Imperial German Artillery Regiments. [w:] The Prussian Machine [on-line]. prussianmachine.com. [dostęp 2025-01-08]. (ang.).