2A28 „Grom”
Armata półautomatyczna 2A28 „Grom” o kalibrze 73 mm, zaprojektowana w ZSRR, stanowi podstawowe uzbrojenie bojowego wozu piechoty BMP-1 (Obiekt-765).
Obecnie jest w użyciu w Wojsku Polskim. Działa na zasadzie odrzutu lufy. Jej głównym celem jest likwidacja oraz unieszkodliwianie wrogich żołnierzy, opancerzonych pojazdów bojowych, a także stanowisk ogniowych usytuowanych w umocnieniach drewniano-ziemnych, lekkich polowych oraz w zabudowaniach miejskich.
Do prowadzenia ognia wykorzystuje się naboje z pociskami przeciwpancernymi PG-15W o wadze 2,6 kg oraz odłamkowymi OG-15W ważącymi 3,7 kg.
Lufa armaty jest gładka, a mechanizm zamka klinowego porusza się w pionie, co umożliwia półautomatyczne działanie. Wyposażona jest w hydrauliczno-sprężynowy oporopowrotnik typu współśrodkowego oraz cylindryczną kołyskę. Mechanizm podniesieniowy ma konstrukcję łukowo-zębatą.
Ładowanie armaty odbywa się przez zmechanizowany system zasilania amunicją lub manualnie. Odpalenie naboju realizowane jest elektrycznie z sieci pokładowej, a w przypadku awarii z generatora zapasowego, który można uruchomić ręcznie.
Masa armaty wynosi 115 kg.
Długość wynosi 2195 mm.
Kąt ostrzału: w płaszczyźnie pionowej – od 5° do +30°, w poziomej 360°.
Maksymalna odległość strzelania: dla nabojów przeciwpancernych – 1300 m, dla odłamkowych – 4500 m.
Prędkość początkowa: pocisku przeciwpancernego – 400 m/s, odłamkowego – 290 m/s.
Szybkostrzelność wynosi od 6 do 8 strzałów na minutę.
== Przypisy ==
== Bibliografia ==
Andrzej Ciepliński, Ryszard Woźniak: Encyklopedia współczesnej broni palnej (od połowy XIX wieku). Warszawa: Wydawnictwo „WIS”, 1994, s. 13−14. ISBN 83-86028-01-7.