23 Dywizja Flak
23 Dywizja Flak (niem. 23. Flak-Division) to niemiecka jednostka artylerii przeciwlotniczej, która działała w czasie II wojny światowej.
Historia
Jednostka została zorganizowana 10 października 1943 roku w Bobrujsku, na podstawie sztabu rozwiązanej 22 Dywizji Polowej Luftwaffe. Na początku jej głównym zadaniem była ochrona powietrzna dla Grupy Armii Środek, a pododdziały stacjonowały w Baranowiczach i Mińsku. Po klęsce Grupy Armii Środek na skutek ofensywy sowieckiej latem 1944 roku, dywizja została przeniesiona w rejon Warszawa-Poznań-Radom, aby wspierać 9 Armię. Pod koniec wojny jednostka walczyła w zachodnich Niemczech i poddała się w Döbritz w maju 1945 roku.
Skład bojowy dywizji
Marzec 1943
- 22 pułk Flak (Flak-Regiment 22)
- 31 pułk Flak (Flak-Regiment 31)
- 101 pułk Flak (Flak-Regiment 101)
- 125 pułk Flak (Flak-Regiment 125)
- 143 lotniczy batalion łączności (Luftnachrichten-Abteilung 143)
1945
- 7 pułk Flak (Flak-Regiment 7)
- 23 pułk Flak (Flak-Regiment 23)
- 34 pułk Flak (Flak-Regiment 34)
- 35 pułk Flak (Flak-Regiment 35)
- 53 pułk Flak (Flak-Regiment 53)
- 182 pułk Flak (Flak-Regiment 182)
- pułk Flak Wegener
- dywizyjne oddziały zaopatrzenia
Dowódcy dywizji
- Oberst Hans-Wilhelm Fichter (od 10 października 1943)
- Generalleutnant Walter Kathmann (od 21 sierpnia 1944)
- Oberst Oskar Vorbrugg (od 24 października 1944)
- Generalmajor Kurt Andersen (od 30 stycznia 1945 do kapitulacji)
Bibliografia
Samuel W. Mitcham jr.: Niemieckie siły zbrojne 1939-1945. Dywizje strzeleckie i lekkie. Ordre de Bataille. Warszawa: Belona S.A., 2010, s. 334. ISBN 978-83-11-11655-9.
Leksykon Wehrmachtu