Albert Wehrer

Albert Wehrer (ur. 30 stycznia 1895 w Luksemburgu, zm. 31 października 1967 tamże) był luksemburskim dyplomatą, urzędnikiem państwowym oraz prawnikiem. Pełnił funkcję ambasadora Luksemburga w Niemczech, był stałym przedstawicielem przy Lidze Narodów oraz NATO. W 1940 roku przewodniczył tymczasowej Komisji Administracyjnej, a w latach 1952–1967 był członkiem Wysokiej Władzy Europejskiej Wspólnoty Węgla i Stali.

Życiorys

W swojej młodości krótko należał do nacjonalistycznego ugrupowania Nationalunio’n, gdzie pełnił rolę sekretarza. Studiował prawo na uniwersytetach w Genewie, Strasburgu oraz Liège. Od 1921 roku praktykował jako adwokat w Strasburgu, a przez krótki czas pełnił funkcję sędziego i kierował stowarzyszeniem młodych prawników. W 1937 roku uzyskał członkostwo w Instytucie Prawa Międzynarodowego. Od 1926 roku pracował w ministerstwie spraw zagranicznych, gdzie pełnił różne funkcje, w tym stałego przedstawiciela Luksemburga przy Lidze Narodów. W 1938 roku objął stanowisko sekretarza generalnego rządu. W latach 1938-1940 kierował ambasadą w Berlinie jako chargé d’affaires.

W 1940 roku, gdy większość rządu Luksemburga oraz księżna opuściła kraj po niemieckiej inwazji, Wehrer został ministrem spraw państwowych. Pod koniec maja 1940 roku objął przewodnictwo tymczasowej Komisji Administracyjnej, gdzie odpowiadał za sprawy państwowe, dyplomację oraz wymiar sprawiedliwości. W październiku 1940 roku został usunięty z zajmowanej pozycji przez gauleitera Gustava Simona, a wkrótce potem komisja została rozwiązana. Po tym wydarzeniu Wehrer został internowany w Niemczech, gdzie nawiązał kontakty z lokalnym ruchem oporu.

Po zakończeniu wojny objął stanowisko szefa misji dyplomatycznej Luksemburga w randze pułkownika przy Sojuszniczej Radzie Kontroli Niemiec. Od 1946 roku był ministrem pełnomocnym Luksemburga w Bonn (od 1951 roku w randze ambasadora), a w 1951 roku rozpoczął kierowanie stałym przedstawicielstwem przy Pakcie Północnoatlantyckim. Od 10 sierpnia 1952 roku do rozwiązania 6 lipca 1967 roku był członkiem Wysokiej Władzy Europejskiej Wspólnoty Węgla i Stali, gdzie odpowiadał m.in. za stosunki zewnętrzne.

Na jego cześć nazwano ulicę w mieście Luksemburg. Jest również autorem kilku książek.