Międzynarodowy zespół naukowców, w tym badacze z Obserwatorium Astronomicznego Uniwersytetu Warszawskiego, odkrył, że zimne superziemie są powszechne w układach planetarnych. Badania, które opublikowano w czasopiśmie „Science”, ujawniają, że te planety występują w co trzecim systemie wokół gwiazd Drogi Mlecznej. Odkrycia te mają istotne znaczenie dla zrozumienia struktury i ewolucji układów planetarnych.
Co to są zimne superziemie?
Zimne superziemie to pozasłoneczne planety, których masa mieści się pomiędzy masą Ziemi a Neptuna, co oznacza, że są to ciała skaliste. Naukowcy podkreślają, że te obiekty są bardzo powszechne w naszej galaktyce, co może zmienić nasze postrzeganie układów planetarnych. Jak zauważono, superziemie są szczególnie licznie reprezentowane w grupie planet o krótkich okresach orbitalnych.
Postępy w badaniach planet pozasłonecznych
Badacze przypomnieli, że jeszcze 30 lat temu nie znano żadnej planety pozasłonecznej krążącej wokół gwiazdy podobnej do Słońca. Odkrycia rozpoczęły się w latach 90. XX wieku, a nowoczesne techniki obserwacyjne, takie jak tranzyty i mikrosoczewkowanie grawitacyjne, umożliwiają teraz rutynowe wykrywanie takich obiektów.
Ograniczenia metod detekcji
Choć metody detekcji planet są skuteczne, mają swoje ograniczenia. Najłatwiej wykryć planety krążące blisko swoich gwiazd, co sprawia, że obecnie większość znanych planet ma krótkie okresy orbitalne. Więcej informacji na temat planet oddalonych od gwiazd, takich jak zimne superziemie, można uzyskać tylko za pomocą techniki mikrosoczewkowania grawitacyjnego.
Nowe odkrycia w mikrosoczewkowaniu
W badaniach opisano małomasywną planetę wykrytą w zjawisku mikrosoczewkowania OGLE-2016-BLG-0007, odkrytą w lutym 2016 roku. Obiekt ten ma masę porównywalną z masą Ziemi i krąży wokół gwiazdy o masie równej 0,6 masy Słońca. Prof. Andrzej Udalski, kierujący zespołem badawczym, określił ją jako „typową bardzo małomasywną superziemię krążącą po orbicie podobnej do orbity Saturna w naszym układzie planetarnym”.
Przyszłość badań nad superziemiami
Badacze są optymistyczni co do przyszłości badań nad zimnymi superziemiami. Dr Przemek Mróz, współautor artykułu, podkreślił, że ogromne nadzieje wiążą się z misją kosmiczną Roman agencji NASA, planowaną na 2027 rok. Może ona zrewolucjonizować badania planet wykrywanych metodą mikrosoczewkowania, podobnie jak misja Kepler odmieniła badania planet tranzytujących.
Polski sukces w astrofotografii
Polski fotograf Marcin Ślipko zdobył tytuł Astronomicznego Zdjęcia Dnia NASA 31 stycznia br. Jego zdjęcie, przedstawiające nocne niebo nad Dolnym Śląskiem, ukazuje konstelację Oriona na tle Śnieżki. To wyróżnienie jest jednym z najbardziej prestiżowych wśród astrofotografów i czyni Ślipko dziesiątym Polakiem, który otrzymał tę nagrodę.
Znaczenie zdjęcia dla polskiej astronomii
Zdjęcie wykonane przez Ślipko ukazuje wiele słabo widocznych obiektów, takich jak Mgławica Oriona oraz gromadę gwiazd Plejady. „Jest to niewątpliwie wspaniała chwila dla mnie i wszystkich tych, co trwają przy mnie w mojej pasji” – napisał autor zdjęcia w mediach społecznościowych. To osiągnięcie podkreśla znaczenie polskich naukowców i artystów w międzynarodowej społeczności astronomicznej.