- Nowa umowa między Polską a Indiami o zabezpieczeniu społecznym podpisana 25 listopada 2024 roku.
- Umowa ma na celu koordynację systemów zabezpieczenia społecznego obu krajów.
- Obawy Polaków dotyczą rzekomego przyznawania emerytur obywatelom Indii po jednorazowym opłaceniu składki.
- Aby otrzymać emeryturę, konieczne jest spełnienie wymogów, w tym odpowiedni wiek i minimalny okres składkowy.
- Porozumienie efektem negocjacji rozpoczętych w 2013 roku z powodu rosnącej liczby obywateli Indii pracujących w Polsce.
Nowa umowa między Polską a Indiami dotycząca zabezpieczenia społecznego wywołała kontrowersje w związku z interpretacjami dotyczącymi nabywania prawa do emerytury po miesiącu pracy w Polsce.
Umowa z Indiami
25 listopada 2024 roku w Warszawie podpisano umowę między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Indii o zabezpieczeniu społecznym. Umowa ta ma na celu koordynację systemów zabezpieczenia społecznego obu krajów.
Reakcje społeczne
W ostatnich dniach w mediach społecznościowych pojawiły się emocjonalne komentarze dotyczące rzekomego przyznawania emerytur obywatelom Indii po jednorazowym opłaceniu składki. Takie doniesienia wywołały sprzeciw wielu Polaków, którzy obawiają się o swoje prawa emerytalne.
Warunki nabycia emerytury
W rzeczywistości, aby otrzymać najniższą emeryturę z ZUS, konieczne jest spełnienie określonych wymogów, w tym osiągnięcie odpowiedniego wieku emerytalnego oraz posiadanie minimalnego okresu składkowego. Nawet jeśli część tego okresu zostanie przepracowana w Polsce, a reszta w Indiach, dopiero suma tych lat może dać prawo do świadczenia.
Historia negocjacji
Porozumienie z Indiami jest efektem wieloletnich negocjacji, które rozpoczęły się w 2013 roku. Motywacją do zawarcia umowy była rosnąca liczba obywateli Indii pracujących legalnie i opłacających składki do polskiego systemu ubezpieczeń społecznych.
Znaczenie umów międzynarodowych
Umowy tego typu, jak ta z Indiami, umożliwiają osobom legalnie pracującym w dwóch krajach łączenie okresów ubezpieczenia, co pozwala na spełnienie warunków do uzyskania świadczeń, takich jak emerytura, renta czy zasiłek. Takie rozwiązania mają na celu zapobieganie sytuacjom, w których pracownik traci prawa emerytalne przez dzielenie aktywności zawodowej pomiędzy dwa kraje.