Opieka długoterminowa w Polsce: Gdzie jesteśmy i dokąd zmierzamy?
Co się dzieje w opiece długoterminowej?
Wygląda na to, że pomimo wielu apeli i próśb do rządzących, sytuacja w sektorze opieki długoterminowej w Polsce nie tylko się nie poprawia, ale wręcz pogarsza. W kolejce do zakładów opiekuńczo-leczniczych czeka już ponad 20 tysięcy przewlekle chorych i niesamodzielnych osób! A co gorsza, jeśli sytuacja się nie zmieni, niebawem do tej grupy dołączą pacjenci wymagający wentylacji mechanicznej w domach.
Co na to politycy?
- Brak jakichkolwiek działań ze strony polityków.
- 16 miesięcy minęło od powołania nowego rządu, a zmiany są… jakie są.
- Opieka długoterminowa nie jest już priorytetem zdrowotnym w Polsce.
Jak mówi dr n. o zdr. Beata Stepanow z Koalicji „Na pomoc niesamodzielnym”, bezskutecznie apelują o zmiany. Wszyscy mają dość braku koordynacji i współpracy między ministerstwami. Zamiast tego obserwujemy coraz większą „silosowość”, co tylko pogłębia problemy.
Co jest nie tak?
Wszyscy przedstawiciele organizacji działających na rzecz osób przewlekle chorych wskazują na brak standardów opieki, rosnące opóźnienia w płatnościach oraz blokowanie rozwoju domowych form specjalistycznej opieki. To rodzi poważne pytania o przyszłość opieki w Polsce. Co konkretnie jest na czołowej liście problemów?
- Brak zmian organizacyjnych w systemie opieki.
- Rośnie kosztowny „szpitalocentryzm” zamiast efektywnej opieki.
- Osoby z dysfunkcjami oddechowymi nie mogą liczyć na odpowiednią pomoc.
Gdzie jest rozwiązanie?
Może warto zainwestować w opiekę domową, która powinna być fundamentem długoterminowej opieki? Niestety, jest spychana na margines. Dowodem są zmiany w rozliczeniach NFZ oraz stagnacja w procedowaniu reform. Jak dodaje dr n. med. Andrzej Tytuła, potrzeba nowych rozwiązań, które odciążą pielęgniarki i poprawią dostępność do świadczeń.
Co dalej?
Organizacje zrzeszające interesariuszy w opiece długoterminowej apelują o odważne decyzje. Jak zauważa Rafał Marek, prezes Ogólnopolskiego Stowarzyszenia Organizatorów i Menadżerów Pomocy Społecznej, zmiany są konieczne, aby sprostać wyzwaniom demograficznym i cywilizacyjnym.
Jakie są oczekiwania?
- Wprowadzenie nowych standardów i rozwiązań w opiece.
- Opracowanie kompleksowej strategii po wyborach prezydenckich.
- Lepsza koordynacja między ministerstwami.
Jedno jest pewne: bez konkretnych działań nie sprostamy rosnącym potrzebom osób starszych i niesamodzielnych. Oczekiwania są duże, a nadzieje – wciąż żywe. Co przyniesie przyszłość? Miejmy nadzieję, że zmiany, na które czekamy, w końcu się wydarzą!