Nowe odkrycia paleontologiczne w Dominikanie sugerują, że grupa gadów przypominających krokodyle, znana jako sebecidy, wyginęła znacznie później, niż wcześniej sądzono. Badania opublikowane 30 kwietnia w „Proceedings B” Royal Society wskazują, że te drapieżniki mogły przetrwać w Karaibach jeszcze 4,5 miliona lat temu.
- Nowe odkrycia w Dominikanie sugerują, że sebecidy wyginęły znacznie później niż wcześniej sądzono, bo jeszcze 4,5 miliona lat temu.
- Zespół naukowców z Uniwersytetu Florydy odkrył kręgi i ząb sebecyda w odsłonięciu drogowym.
- Sebecidy były dominującymi drapieżnikami w Ameryce Południowej przez dziesiątki milionów lat i przetrwały masowe wymieranie na końcu okresu kredowego.
- Odkrycia w Dominikanie są pierwszymi znanymi śladami sebecydów w Karaibach, co zmienia dotychczasowe rozumienie ich historii.
- Odkrycia mają istotne znaczenie dla zrozumienia ewolucyjnej historii Karaibów i wpływu sebecydów na lokalne ekosystemy.
Odkrycie w Dominikanie
Podczas badań w Dominikanie, zespół naukowców pod kierownictwem Lazaro Viñola Lópeza z Uniwersytetu Florydy odkrył kręgi oraz ząb sebecyda w odsłonięciu drogowym. López podkreślił, że „kręgi są tym, co naprawdę potwierdza, że to sebecidy”.
Historia sebecydów
Sebecidy, bliscy krewni krokodyli, przetrwały masowe wymieranie na końcu okresu kredowego i były dominującymi drapieżnikami w Ameryce Południowej przez dziesiątki milionów lat. Ich wyginięcie w tym regionie miało miejsce około 10 milionów lat temu.
Znaczenie odkrycia
Odkrycia w Dominikanie są pierwszymi znanymi śladami sebecydów w Karaibach. Zęby znalezione na innych wyspach mogą również pochodzić od tej grupy. Datowanie tych zębów wskazuje, że mogą mieć one nawet 29 milionów lat, co sugeruje, że sebecidy przetrwały w Karaibach dłużej niż ich południowoamerykańscy kuzyni.
Wpływ na ekosystemy Karaibów
Odkrycia te mają istotne znaczenie dla zrozumienia ewolucyjnej historii Karaibów. Wskazują, że sebecidy mogły być ważnymi elementami ekosystemów aż do stosunkowo niedawnych czasów. Pedro Godoy, paleontolog z Uniwersytetu w São Paulo, zauważył, że „te [zwierzęta] były nadal ważnymi elementami przeszłych ekosystemów aż do stosunkowo niedawno”.
Możliwe drogi migracji
Badacze sugerują, że sebecidy mogły dotrzeć do Karaibów poprzez starożytne, teraz zatopione mosty lądowe lub dryfując na roślinności. Wówczas wyspy były zamieszkane przez wiele gatunków, które dziś tam nie występują, takich jak ghariale, duże gryzonie, leniwce oraz małpy.