W sobotę, 19 kwietnia, obchodzimy 82. rocznicę powstania w warszawskim getcie, które wstrząsnęło światem i pozostawiło niezatarte ślady w historii. To właśnie tego dnia w 1943 roku Żydzi postanowili stawić opór niemieckiemu okupantowi, walcząc o swoją godność i człowieczeństwo. Uroczystości upamiętniające to wydarzenie rozpoczną się o godzinie 12:00 przy Pomniku Bohaterów Getta na Muranowie.
Powstanie w warszawskim getcie, największym z gett utworzonych przez Niemców, to historia męstwa, determinacji i tragicznych losów. Zanim wybuchło, w Warszawie mieszkało około 360 tysięcy Żydów, a liczba ta wzrosła do 450 tysięcy po przesiedleniach. Niestety, w 1942 roku Niemcy rozpoczęli brutalną akcję wysiedleńczą, a z getta wywieziono do obozu zagłady w Treblince setki tysięcy ludzi.
- Data wybuchu powstania: 19 kwietnia 1943 r.
- Dowódcy ŻOB: Mordechaj Anielewicz, Icchak Cukierman, Marek Edelman.
- Siły niemieckie: Ponad 2 tys. żołnierzy Wehrmachtu i SS.
- Czas trwania walk: 27 dni, do 16 maja 1943 r.
Walka rozpoczęła się z zaskoczenia, kiedy słabo uzbrojeni powstańcy zaatakowali niemieckie oddziały. Mimo że nie mieli szans na zwycięstwo, ich odwaga i determinacja w walce o wolność oraz godność stały się symbolem oporu. Powstańcy, walcząc z przeważającymi siłami nieprzyjaciela, przez prawie miesiąc stawiali opór, broniąc się w bunkrach i schronach, które sami zbudowali.
Warto przypomnieć, że powstanie nie przyniosło oczekiwanego wsparcia ze strony aliantów. Mimo apeli rządu polskiego w Londynie, świat zignorował tragedię Żydów. W geście protestu, po zakończeniu powstania, Szmul Zygielbojm, członek Rady Narodowej RP, popełnił samobójstwo, wyrażając tym samym swoją bezsilność wobec obojętności świata.
Podczas sobotnich uroczystości wspomnimy tych, którzy walczyli w imię wolności. Marek Edelman, jeden z ostatnich żyjących uczestników powstania, mówił: „Są takie piękne słowa: godność, człowieczeństwo. Tego broniliśmy”. Warto, aby każdy z nas zatrzymał się na chwilę i pomyślał o tych, którzy oddali życie za to, w co wierzyli.
Niech ta rocznica będzie dla nas wszystkich okazją do refleksji, a także do działania na rzecz pamięci o tamtych wydarzeniach. Przyłączmy się do obchodów, zapalając znicze i przypinając żonkile jako symbol pamięci o ofiarach powstania. Pamiętajmy, że historia nie może być zapomniana, a my jako społeczeństwo mamy obowiązek ją pielęgnować.