Oksytocyna, znana jako „hormon miłości”, może mieć istotny wpływ na redukcję konfliktów wśród lemurów. Naukowcy z Duke University przeprowadzili badania, które ujawniły, że pod wpływem tej substancji, agresywne samice lemurów stają się łagodniejsze. Wyniki badań opublikowano w czasopiśmie „Biology Letters”.
Matriarchat lemurów
Na Madagaskarze, w przeciwieństwie do większości grup społecznych zwierząt, to samice dominują w stadach lemurów. Wśród 108 gatunków lemurów, osobniki żeńskie są bardziej agresywne i to one przewodzą grupom. Naukowcy zauważyli, że w niektórych gatunkach, takich jak Eulemur, relacje między płciami są bardziej zrównoważone, co może być efektem działania oksytocyny.
Rola oksytocyny
Oksytocyna, produkowana w podwzgórzu, odgrywa kluczową rolę w wielu aspektach zachowań społecznych. Jest odpowiedzialna za wzmocnienie skurczów porodowych, laktację oraz wpływa na zaufanie i tworzenie więzi. Badania wskazują, że pary w nowych związkach mają wyższy poziom oksytocyny niż osoby samotne czy pary z długim stażem. W przypadku lemurów, oksytocyna może również łagodzić ich agresywne zachowania.
Agresywne samice lemurów
W grupach lemurii czarnych (Eulemur macaco) samice dominują, mają pierwszeństwo w zdobywaniu pożywienia oraz prawo do zajmowania najlepszych miejsc odpoczynku. Samce, które nie podporządkowują się, mogą być przeganiane lub gryzione. Prof. Christine Drea, biolożka i współautorka badania, podkreśla, że „to nie przejaw opiekuńczości matki broniącej dzieci. Agresja u tych samic bywa całkowicie niesprowokowana, zachowują się tak, by przypomnieć samcom, kto tu rządzi”.
Egalitarne gatunki lemurów
Wśród innych gatunków, takich jak lemurii obrożne (Eulemur collaris), relacje między płciami są bardziej pokojowe. Samce i samice mają niemal równy status. Badania wykazały, że gatunki, które ewoluowały później, mają więcej receptorów oksytocyny, co może wpływać na ich mniej agresywne zachowania.
Badania nad mózgiem lemurów
Badacze zastosowali technikę autoradiografii, aby zmapować mózgi lemurów i określić liczbę oraz aktywność receptorów oksytocyny. Największe różnice w liczbie receptorów zaobserwowano w ciele migdałowatym, które odgrywa kluczową rolę w regulacji emocji, takich jak strach i agresja. Prof. Drea zauważa, że „ten wzorzec zauważyliśmy u obu płci”, co sugeruje, że gatunki egalitarne stały się generalnie mniej agresywne.
Przyszłość badań nad lemurami
Zespół prof. Drei planuje dalsze badania nad powiązaniami między receptorami hormonalnymi a zachowaniami społecznymi lemurów, w tym ich skłonnościami do życia w grupach lub jako samotnicy. Jak podkreśla dr Allie Schrock, współautorka badania: „Od lemurów możemy się wiele dowiedzieć na temat tego, jak mózg reguluje zachowanie”.