- Badania przeprowadzone w Houston oceniły wpływ osłon na stres cieplny na przystankach autobusowych.
- Wskaźnik WBGT w nieosłoniętych częściach przystanków wynosił około 33,6°C.
- Drzewa i dobrze zaprojektowane wiaty obniżały wskaźnik WBGT o około 3,3°C.
- Metalowe elementy wiat zatrzymywały promieniowanie słoneczne, co prowadziło do efektu piekarnika.
- Zieleń miejska jest kluczowym elementem infrastruktury chroniącej przed ekstremalnymi warunkami pogodowymi.
W badaniach przeprowadzonych w Houston zespół badawczy University of Texas Health Science Center ocenił wpływ różnych form osłony na stres cieplny na przystankach autobusowych w okresie od 20 lipca do 7 sierpnia 2023 roku.
Badania nad wskaźnikiem WBGT
W ramach badania, które zostało opisane w czasopiśmie „Transportation Research Part D: Transport and Environment”, zespół mierzył wskaźnik WBGT (Wet Bulb Globe Temperature) na 17 przystankach autobusowych. Wskaźnik ten uwzględnia cztery główne czynniki wpływające na odczuwalne ciepło: temperaturę powietrza, wilgotność, promieniowanie cieplne oraz ruch powietrza.
Wyniki pomiarów
Przeciętna wartość WBGT w nieosłoniętych częściach przystanków wynosiła około 33,6°C. Badania wykazały, że drzewa i dobrze zaprojektowane wiaty obniżały wskaźnik WBGT o około 3,3°C. W przypadku jednego z popularnych modeli wiaty, wykonanej z ramy aluminiowej i półprzezroczystych ścian akrylowych, obniżenie temperatury wyniosło jedynie 0,9°C. Co więcej, w przypadku wiaty znajdującej się w słońcu, temperatura wewnętrzna była o blisko 3°C wyższa niż na zewnątrz.
Problemy z projektowaniem wiat
Badacze zauważyli, że metalowe elementy oraz akrylowe ściany wiat zatrzymywały promieniowanie słoneczne wewnątrz konstrukcji, co prowadziło do efektu piekarnika. W takich warunkach schronienie się w wiacie mogło pogorszyć sytuację, zamiast ją poprawić.
Wnioski z badań
Autorzy badania podkreślają, że ich praca to pierwsze tak dokładne terenowe badanie wpływu różnych form osłony na stres cieplny na przystankach. Wskazują, że projektowanie przestrzeni miejskiej, zwłaszcza w kontekście globalnego ocieplenia, powinno uwzględniać nie tylko estetykę i trwałość, ale także zdolność do ochrony zdrowia mieszkańców. Zalecają sadzenie drzew w miejscach oczekiwania na transport publiczny oraz projektowanie wiat z materiałów odbijających promieniowanie i umożliwiających wentylację.
Zieleń miejska jako element infrastruktury
Wyniki badań z Houston dołączają do rosnącego zbioru dowodów na to, że zieleń miejska jest kluczowym elementem infrastruktury chroniącej przed ekstremalnymi warunkami pogodowymi. W miastach, gdzie nagrzane powierzchnie asfaltowe i betonowe potęgują działanie miejskiej wyspy ciepła, odpowiednie zacienienie może mieć bezpośredni wpływ na zdrowie mieszkańców. Drzewa nie tylko chłodzą, ale również oczyszczają powietrze, tłumią hałas i poprawiają samopoczucie.
Potrzeba cienia w miastach
Badacze podkreślają, że „czas przestać traktować cień jako luksus”. W obliczu rosnących temperatur, zapewnienie odpowiednich warunków cieplnych w przestrzeni publicznej staje się kluczowe dla zdrowia mieszkańców.