Leszek Kopeć, jeden z najbardziej rozpoznawalnych animatorów polskiej kinematografii, zmarł 23 kwietnia 2025 roku w wieku 73 lat. Przez ponad dwie dekady kierował Festiwalem Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni, rozwijając go od lokalnej imprezy do najważniejszej platformy prezentującej dokonania rodzimego kina. Był także dyrektorem Gdyńskiej Szkoły Filmowej i prezesem Pomorskiej Fundacji Filmowej, przez co znacząco wpłynął na kształcenie młodych twórców i promocję filmów w Polsce i za granicą. Jego wszechstronność objawiała się nie tylko w działalności producencko-organizacyjnej, ale także w roli wykładowcy, autora powieści, a nawet… kierowcy rajdowym i producencie parasolek.
Wczesne życie i edukacja
Leszek Kopeć urodził się 3 lipca 1951 roku w Gdańsku. Już w młodości pasjonował się literaturą i sztuką, co skłoniło go do podjęcia studiów na Uniwersytecie Gdańskim, gdzie w 1976 roku ukończył filologię polską. W trakcie studiów rozwijał zainteresowania kinematografią, współpracując z lokalnymi grupami filmowymi i angażując się w festiwale środowisk studenckich.
W późniejszych latach doskonalił swoje kompetencje menedżerskie – w 2001 roku ukończył Studium Menedżerów prowadzone przez Gdańską Fundację Kształcenia Menadżerów, co zaowocowało umiejętnością skutecznego zarządzania instytucjami kultury i organizowania dużych wydarzeń filmowych.
Kariera zawodowa
W 1994 roku Kopeć został dyrektorem Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni, którym kierował przez kolejnych kilkanaście lat. Pod jego wodzą festiwal rozwinął zasięg międzynarodowy, a nagrody przyznawane w kategorii Złote Lwy stały się jednym z najważniejszych wyróżnień w polskim przemyśle filmowym. Dzięki staraniom Kopcia Gdynia stała się miejscem dialogu między twórcami a krytyką, a także przestrzenią debaty o kondycji kina europejskiego.
Równolegle pełnił funkcję dyrektora Gdyńskiej Szkoły Filmowej, gdzie tworzył programy warsztatowe dla początkujących reżyserów, scenarzystów i operatorów. Jako prezes Pomorskiej Fundacji Filmowej inicjował stypendia oraz projekty edukacyjne, umożliwiające młodym filmowcom zdobycie pierwszych doświadczeń na planie i prezentację prac przed szeroką publicznością. Jego niezwykła wszechstronność przejawiała się także poza planem – opowiadał o swojej pasji do rajdów samochodowych, pisał powieści i… projektował parasolki, co podkreślało jego niebanalny charakter.
Okoliczności śmierci
Informację o śmierci Leszka Kopcia przekazali 23 kwietnia 2025 roku organizatorzy Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych za pośrednictwem oficjalnego profilu wydarzenia na Facebooku. Zmarł nad ranem, po długiej i ciężkiej chorobie, otoczony opieką najbliższych. Miał 73 lata. Jego nagłe odejście wywołało falę smutku w środowisku filmowym oraz mediach branżowych, które przez lata relacjonowały kolejne edycje festiwalu, w których odgrywał kluczową rolę.
Reakcje środowiska filmowego
Środowisko filmowe pożegnało Kopcia z głębokim żalem. Organizatorzy festiwalu podkreślili, że „odziedziczyli instytucję, a po nim zostanie legenda” – słowa te trafnie oddają skalę jego wpływu na polskie kino. W mediach pojawiły się wspomnienia o jego cierpliwości i empatii, zwłaszcza w kontakcie z młodymi twórcami, którym potrafił zawsze udzielić konstruktywnej rady i wsparcia.
Na platformie X (dawne Twitter) Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego określiło Kopcia jako „człowieka oddanego kulturze – wizjonera”, a liczne komentarze od kolegów, dziennikarzy i krytyków filmowych potwierdzały jego reputację nie tylko jako organizatora, ale także pasjonata i mecenas, który poświęcał serce każdemu projektowi.
Dziedzictwo i pamięć
Leszek Kopeć pozostawił po sobie trwały ślad – setki wspartych filmów, które dzięki niemu powstały i odniosły sukces na krajowych i międzynarodowych festiwalach. Jego programy stypendialne oraz warsztaty w Gdyńskiej Szkole Filmowej zainspirowały dziesiątki reżyserów i scenarzystów, których kariera dopiero się rozpoczynała.
Pomorska Fundacja Filmowa, którą kierował, kontynuuje rozpoczęte przez niego projekty edukacyjne, przypominając o jego wizji filmowej wspólnoty i otwartości. Dla wielu pozostanie symbolem oddania kulturze, pasji do kina i nieustannego poszukiwania nowatorskich rozwiązań w prezentacji sztuki filmowej.