(You Gotta) Fight for Your Right (To Party!)

„(You Gotta) Fight for Your Right (to Party!)”

„(You Gotta) Fight for Your Right (to Party!)” (znana także jako „Fight for Your Right”) to utwór stworzony przez amerykański zespół Beastie Boys, który został wydany jako czwarty singiel z ich debiutanckiego albumu Licensed to Ill (1986). Jest to jeden z najbardziej znanych kawałków zespołu, który osiągnął 7. miejsce na liście Billboard Hot 100 w 1987 roku. Kompozycja znalazła się później w zestawieniu 500 piosenek, które miały wpływ na rozwój rock & rolla. Beastie Boys umieścili ten hit na albumach kompilacyjnych, The Sounds of Science (1999) oraz Solid Gold Hits (2005).

Historia

Co ciekawe, piosenka napisana przez Adama Yaucha oraz przyjaciela zespołu Toma „Tommy Triphammer” Cushmana (który wystąpił w teledysku), miała pierwotnie na celu parodiowanie utworów o imprezach i zachowaniach ludzi, takich jak „Smokin’ in the Boys Room” czy „I Wanna Rock”. Niestety, ten sarkazm nie został zauważony przez słuchaczy. Mike D skomentował to w następujący sposób:

Teledysk

Film wyreżyserowany przez Rica Menello oraz Adama Dubina zawierał wiele elementów inspirowanych horrorem George’a A. Romero, „Świt żywych trupów”. W klipie wystąpiło wiele epizodycznych postaci, w tym kolega z Def Jam LL Cool J, członkowie punk-rockowej grupy Murphy’s Law, a także producent Beastie Boys, Rick Rubin, który pojawił się w koszulce z nadrukiem formacji AC/DC oraz Slayer, które również były związane kontraktem z wytwórnią Def Jam.

W klipie wystąpiła także Tabitha Soren, której włosy zostały ufarbowane na blond na potrzeby nagrania. Miała szansę na udział w filmie, ponieważ znała się z Rubinem oraz uczęszczała na pobliską uczelnię New York University. Później przyznała, że „ciężko pracowała, by nie dostać brejowatym tortem”. Bita śmietana, która została użyta do tortu, pochodziła ze śmietników supermarketu, ponieważ nie było wystarczająco pieniędzy na zakup świeżego produktu. „Śmietana była zatem zjełczała i miała obrzydliwy zapach. Gdy wszyscy pozbyli się placków, woń unosząca się w pomieszczeniu przypominała zapach zepsutych jajek. Chciało się wymiotować” – wspominała później Soren.

Wyróżnienia

(*) Miejsce na liście jest nieokreślone.

Listy przebojów

Zobacz też

How Soon Is Now?

Przypisy

Linki zewnętrzne

Okładka