(Don’t Fear) The Reaper to rockowy utwór zespołu Blue Öyster Cult, który został wydany w 1976 roku jako singel promujący album Agents of Fortune.
== Treść ==
Autorem tej piosenki jest Buck Dharma. Utwór porusza temat nieuchronności śmierci oraz przekonania, że nie powinniśmy jej się obawiać. Autor określił ją jako piosenkę miłosną, w której miłość przekracza fizyczną egzystencję partnerów. Jednocześnie zaprzeczył, że utwór ma na celu namawianie do samobójstwa, mimo odniesienia do postaci Romea i Julii. Zgodnie z Dharmą, postaci te miały jedynie ilustrować ludzi, którzy wierzą, że będą razem po śmierci. Natomiast fraza „40 000 men and women every day” miała odnosić się do liczby osób umierających codziennie; w rzeczywistości jednak w tamtym czasie umierało około 135 000 ludzi dziennie.
Buck Dharma przyznał, że pisząc tę piosenkę, zastanawiał się, co się stanie, gdyby umarł młodo i spotkał swoich bliskich w życiu po śmierci. Inspiracją do napisania utworu była arytmia, która została zdiagnozowana u niego, co skłoniło go do refleksji nad własną śmiercią.
== Odbiór ==
„(Don’t Fear) The Reaper” stało się głównym singlem albumu Agents of Fortune i pierwszym międzynarodowym przebojem zespołu, zajmując m.in. dwunaste miejsce na liście Hot 100 oraz szesnaste na UK Singles Chart. Utwór przyczynił się do wzrostu zainteresowania grupą w Wielkiej Brytanii, kiedy singel zadebiutował tam w 1978 roku. Magazyn „Rolling Stone” uznał go za piosenkę roku 1976. Dodatkowo, utwór znalazł się na listach najlepszych piosenek wszech czasów według „Rolling Stone”, „Mojo” oraz „Q”.
== Wykorzystanie i covery ==
Piosenka została wykorzystana w filmach takich jak: Halloween, Przerażacze, Krzyk, Cud w Lake Placid oraz Super balanga, a także w serialu 12 małp (odcinek „Boski ruch”). Utwór pojawił się również w grach komputerowych, w tym Rock Band, SingStar Amped, Ripper, RoadKill, Prey oraz w zwiastunie Call of Duty: Modern Warfare 3 (gra komputerowa 2023).
Utwór został także upamiętniony w skeczu Saturday Night Live pt. „More Cowbell”, który miał miejsce w kwietniu 2000 roku.
Stephen King zacytował fragment piosenki w powieści Bastion, a utwór znalazł się także w miniserialu na podstawie tej książki.
Piosenka doczekała się wielu coverów, w tym wersji wykonanych przez Goo Goo Dolls (1987), Apollo 440 (1994), HIM (1997), Heaven 17 (2005) oraz L.A. Guns (2010). Łącznie nagrano kilkadziesiąt wersji tej piosenki.
== Przypisy ==