ASCII-Art

ASCII-Art to technika tworzenia prostych grafik w programach komputerowych, gdzie dominują tekstowe interfejsy (takie jak edytory tekstu czy aplikacje pocztowe). Rysunki te są formowane przy użyciu znaków ASCII, układanych w obszarze o stałej szerokości kolumn (z określoną liczbą znaków w każdym wierszu) oraz o jednolitej wysokości (w tym samym kroju pisma). Ta forma tworzenia grafiki, a w zasadzie jej symbolizacji, określana jest mianem semigrafiki. Na początku rysunki ASCII-Art powstawały w programach działających w trybie tekstowym. Z biegiem czasu zaczęto je tworzyć również w aplikacjach z graficznym interfejsem użytkownika, korzystając z czcionek o stałym kroju.

W początkowych latach ASCII-Art projektowano z myślą o ich drukowaniu na ówczesnych drukarkach znakowych.

W XXI wieku zaczęto je wykorzystywać również w sygnaturkach w programach pocztowych.

Jednym z przykładów prostych ASCII-Art są emotikony.

W programach działających w trybie tekstowym, semigrafika ASCII-Art była ograniczona do jednego koloru. Z tego powodu rozwinęła się również jej odmiana, znana jako ANSI Art, która pozwalała na wybór różnych kolorów dla znaków, a także na stosowanie atrybutów wyświetlania (takich jak jasność czy miganie) oraz umożliwiała proste animacje poprzez ustalanie kolejności pojawiania się znaków na ekranie komputera. Mimo to, ANSI Art nie zdobyła takiej popularności jak tradycyjne ASCII-Art.

Typy i style

W ASCII-Art stosuje się różnorodne techniki, aby uzyskać różne efekty wizualne:

liniowa – do tworzenia kształtów
bryłowa – do tworzenia wypełnionych kształtów
cieniowana – do tworzenia różnych nasyceń, które symulują gradienty lub kontrasty

Odtwarzacze

Odtwarzacz MPlayer oferuje funkcję, która pozwala na przetwarzanie obrazu odtwarzanego filmu na ASCII-Art w czasie rzeczywistym, wykorzystując wtyczki wyjściowe AAlib (ASCII-Art) oraz caca (Color ASCII-Art).

Netykieta

W Internecie można natknąć się na wiele przykładów ASCII-Art, które można wykorzystać do własnych celów (np. w sygnaturze). Jeśli uzyskanie zgody autora jest niemożliwe (lub autor jest nieznany), netykieta zezwala na takie wykorzystanie, pod warunkiem, że podpis twórcy (zwykle dwie-trzy, rzadziej więcej liter wkomponowanych w dzieło) pozostaje nienaruszony.