AS-201

AS-201 (Apollo-Saturn 201)

AS-201, znany również jako Apollo-Saturn 201, był testowym lotem w ramach Programu Apollo, który stanowił pierwszą próbę rakiety Saturn z nowej serii – Saturn IB. W celu odróżnienia od wcześniejszych prób, misja oznaczona jako SA-201 została przemianowana na AS-201. Oznaczenie SA-201 pozostało zarezerwowane dla samej rakiety nośnej. Lot był suborbitalny i odbył się z udziałem statku Apollo (CSM), który składał się z modułu dowodzenia (CM) oraz modułu silnikowego (SM). W trakcie misji przeprowadzono testy statku Apollo, w tym test wejścia w atmosferę oraz wodowanie w wyznaczonym miejscu.

Podstawowe dane

źródło

Statek: Apollo CSM-009
Rakieta nośna: SA-201
Stanowisko startowe: 34
Start: 16:12:01, 26 lutego 1966
Azymut startu: 105°
Lot suborbitalny: maksymalna wysokość – 492,8 km
Czas trwania misji: 37 minut 20 sekund
Wodowanie: 16:49:20, 26 lutego 1966

Statek kosmiczny i rakieta nośna

źródło

Czas dostarczenia elementów AS-201 do Kennedy Space Center:

Statek kosmiczny: październik 1965
Pierwszy stopień rakiety nośnej (S-1B): sierpień 1965
Drugi stopień rakiety nośnej (S-IVB): wrzesień 1965
Instrument Unit (IU): październik 1965

Masa startowa statku kosmicznego wynosiła 20 790 kg, natomiast masa startowa rakiety nośnej to 597 790 kg.

Cele misji

Test stabilności i kompatybilności elementów rakiety nośnej
Test separacji S-IVB, IU (Instrument Unit) oraz statku Apollo od S-IB; LES od statku Apollo; statku Apollo od S-IVB/IU/SLA
Uzyskanie informacji o działaniu systemów: rakiety nośnej i statku kosmicznego
Ocena funkcjonowania osłony termicznej modułu dowodzenia
Test infrastruktury naziemnej oraz procedur stosowanych podczas startu, lotu i powrotu CM na Ziemię

Przebieg misji

Start dwustopniowej rakiety odbył się 26 lutego 1966 roku z stanowiska startowego 34 Wschodniego Poligonu Rakietowego na Przylądku Kennedy’ego na Florydzie. Statek Apollo został wyniesiony na wysokość niemal 500 km. Poprzez sprytne wykorzystanie silników Apollo, moduł dowodzenia AS-201 znalazł się na stromej trajektorii wejścia w atmosferę, co miało na celu sprawdzenie wytrzymałości osłony termicznej. Mimo że silnik wygenerował ciąg o 10% mniejszy niż zakładano, moduł wszedł w atmosferę z prędkością 29 tysięcy km/h, osiągając temperaturę powierzchni czołowej wynoszącą około 2700 °C. Kabina Apollo była pokryta osłoną ablacyjną, której grubość nie była jednorodna; największa wynosiła około 65 milimetrów na froncie modułu załogowego. Po 37 minutach lotu, kapsuła wylądowała na trzech spadochronach, każdy o średnicy około 25 m, na powierzchni Atlantyku (8°11′S, 11°09′W), w odległości 65 km od okrętu ratowniczego USS Boxer. Podjęcie CM miało miejsce o godzinie 19:13, 26 lutego 1966 roku. Całe doświadczenie zostało pomyślnie zrealizowane.

Podsumowanie

Pierwszy lot Saturna IB z zmodyfikowanym pierwszym i drugim stopniem (S-IB i S-IVB)
Pierwsza separacja rakiety nośnej od statku kosmicznego podczas lotu suborbitalnego z wykorzystaniem Saturna IB
Pierwszy powrót CM na Ziemię
Pierwsze użycie i ponowne uruchomienie SPS (Service Propulsion System)
Pierwszy lot próbny statku Apollo Block I
Pierwszy lot w programie Apollo z wykorzystaniem Centrum Kontroli Lotów w Houston (MCC-H, Mission Control Center – Houston)