ARV General Juan José Flores – wenezuelska fregata, pierwotnie klasyfikowana jako lekki niszczyciel, powstała w czasie zimnej wojny. Jest to jedna z sześciu jednostek typu Almirante Clemente. Okręt został zwodowany 7 lutego 1955 roku w stoczni Ansaldo w Livorno, a do Marynarki Wojennej Wenezueli wszedł w 1956 roku. Jednostka, oznaczona znakiem burtowym D-13, zakończyła swoją służbę w 1978 roku.
Projekt i budowa
Pierwsze trzy fregaty typu Almirante Clemente (początkowo klasyfikowane jako lekkie niszczyciele) zostały zamówione w Włoszech w 1953 roku. Aby zredukować koszty, w budowie jednostek wykorzystano na szeroką skalę stopy aluminium, co jednak spowodowało wiele trudności w trakcie eksploatacji. Okręty były wyposażone w klimatyzowane pomieszczenia załogi oraz stanowisko dowodzenia, a także w stabilizatory Denny-Brown.
Fregata ARV General Juan José Flores została zbudowana w stoczni Ansaldo w Livorno. Stępkę okrętu położono 5 maja 1954 roku, a zwodowano go 7 lutego 1955 roku, z kolei ukończenie budowy miało miejsce w 1956 roku.
Dane taktyczno-techniczne
Długość całkowita fregaty wynosiła 99,1 metra, szerokość 10,8 metra, a maksymalne zanurzenie to 3,4 metra. Wyporność standardowa wynosiła 1300 ton, a pełna 1500 ton. Okręt był napędzany przez dwie turbiny parowe Ansaldo-Parsons o łącznej mocy 24 000 KM, z parą dostarczaną przez dwa kotły Ansaldo-Foster Wheeler. Dwuśrubowy układ napędowy umożliwiał osiągnięcie prędkości 34 węzłów. Fregata mogła pomieścić 350 ton paliwa, co zapewniało zasięg wynoszący 3500 Mm przy prędkości 15 węzłów.
Uzbrojenie artyleryjskie jednostki obejmowało dwa podwójne zestawy dział uniwersalnych kal. 102 mm Mark XIX L/45, kierowanych radarem. W skład uzbrojenia przeciwlotniczego wchodziły dwa podwójne zestawy działek Bofors kal. 40 mm Mark 1 L/60 oraz cztery podwójne zestawy działek automatycznych Oerlikon kal. 20 mm Mark 24 L/70. Uzupełnieniem uzbrojenia był potrójny aparat torpedowy kal. 533 mm. Broń do zwalczania okrętów podwodnych (ZOP) składała się z dwóch 24-pociskowych miotaczy Hedgehog oraz czterech miotaczy i dwóch zrzutni bomb głębinowych. Wyposażenie radioelektroniczne obejmowało radary SPS-6, SPS-10 i SPG-34, a także sonar SQS-4.
Załoga okrętu liczyła 12 oficerów oraz 150 podoficerów i marynarzy.
Służba
Okręt został przyjęty do Marynarki Wojennej Wenezueli w 1956 roku, otrzymując numer taktyczny D-13. Jednostka została wycofana ze służby w 1978 roku.
Uwagi
Przypisy
Bibliografia
Robert Gardiner, Stephen Chumbley: Conway’s All The World’s Fighting Ships 1947-1995. Annapolis: Naval Institute Press, 1996. ISBN 1-55750-132-7. (ang.)
Ivan Gogin: ALMIRANTE CLEMENTE frigates (1956-1957). Navypedia. [dostęp 2018-03-07]. (ang.)
John E. Moore (red.): Jane’s Fighting Ships 1974-75. Nowy Jork: Franklin Watts, 1974. ISBN 0-531-02743-0. (ang.)
John E. Moore (red.): Jane’s Fighting Ships 1981-82. Londyn: Jane’s Information Group Ltd, 1981. ISBN 0-7106-0728-8. (ang.)