ARV General José de Austria
ARV General José de Austria to wenezuelska fregata, która pierwotnie była klasyfikowana jako lekki niszczyciel, zbudowana w okresie zimnej wojny. Należy do grupy sześciu jednostek typu Almirante Clemente. Okręt został zwodowany 15 lipca 1956 roku w stoczni Ansaldo w Livorno, a do Marynarki Wojennej Wenezueli wszedł w 1957 roku. Jednostka, oznaczona znakiem burtowym D-32, została wycofana ze służby w 1976 roku.
Projekt i budowa
Druga seria trzech fregat typu Almirante Clemente została zamówiona we Włoszech w 1954 roku. Aby zredukować koszty budowy, zastosowano szeroką gamę stopów aluminium, co jednak przyczyniło się do licznych problemów podczas eksploatacji. Okręty były wyposażone w klimatyzowane pomieszczenia dla załogi oraz stanowisko dowodzenia, a także w stabilizatory Denny-Brown.
ARV General José de Austria został zbudowany w stoczni Ansaldo w Livorno. Stępkę okrętu położono 12 grudnia 1954 roku, a jego wodowanie miało miejsce 15 lipca 1956 roku. Ukończenie budowy zakończono w 1957 roku.
Dane taktyczno-techniczne
Długość całkowita fregaty wynosiła 99,1 metra, szerokość 10,8 metra, a maksymalne zanurzenie wynosiło 3,4 metra. Wyporność standardowa wynosiła 1300 ton, natomiast pełna 1500 ton. Okręt był napędzany przez dwie turbiny parowe Ansaldo-Parsons o łącznej mocy 24 000 KM, z parą dostarczaną przez dwa kotły Ansaldo-Foster Wheeler. Dwuśrubowy układ napędowy umożliwiał osiągnięcie prędkości 34 węzłów. Fregata mogła zabrać 350 ton paliwa, co zapewniało zasięg wynoszący 3500 Mm przy prędkości 15 węzłów.
Uzbrojenie artyleryjskie jednostki składało się z dwóch podwójnych zestawów dział uniwersalnych kal. 102 mm Mark XIX L/45, które były kierowane przez radar. Okręt miał także silne uzbrojenie przeciwlotnicze, w skład którego wchodziły dwa podwójne zestawy działek Bofors kal. 40 mm Mark 1 L/60 oraz cztery podwójne zestawy działek automatycznych Oerlikon kal. 20 mm Mark 24 L/70. Uzbrojenie uzupełniał potrójny aparat torpedowy kal. 533 mm. Broń ZOP stanowiły dwa 24-pociskowe miotacze Hedgehog oraz cztery miotacze i dwie zrzutnie bomb głębinowych. Wyposażenie radioelektroniczne obejmowało radary SPS-6, SPS-10 i SPG-34 oraz sonar SQS-4.
Załoga okrętu składała się z 12 oficerów oraz 150 podoficerów i marynarzy.
Służba
Okręt został przyjęty do Marynarki Wojennej Wenezueli w 1957 roku pod numerem taktycznym D-32. W 1962 roku w macierzystej stoczni w Livorno przeprowadzono modernizację uzbrojenia jednostki, w ramach której zdemontowano wszystkie działka kal. 40 mm i kal. 20 mm, zastępując je dwoma podwójnymi zestawami działek kal. 40 mm Breda-Bofors L/70 oraz miotaczem bomb głębinowych kal. 305 mm Menon. Ostatecznie jednostka została wycofana ze służby w 1976 roku.
Uwagi
Przypisy
Bibliografia
- Robert Gardiner, Stephen Chumbley: Conway’s All The World’s Fighting Ships 1947-1995. Annapolis: Naval Institute Press, 1996. ISBN 1-55750-132-7. (ang.).
- Ivan Gogin: ALMIRANTE CLEMENTE frigates (1956-1957). Navypedia. [dostęp 2018-03-07]. (ang.).
- John E. Moore (red.): Jane’s Fighting Ships 1974-75. New York: Franklin Watts, 1974. ISBN 0-531-02743-0. (ang.).
- John E. Moore (red.): Jane’s Fighting Ships 1981-82. London: Jane’s Information Group Ltd, 1981. ISBN 0-7106-0728-8. (ang.).