ARM Mariano Abasolo, wcześniej znany jako USS Marvin Shields, to amerykańska fregata typu Knox, która była w służbie w Marynarce Wojennej USA w latach 1971–1992, a od 1998 roku służy w marynarce Meksyku jako „Mariano Abasolo”. Jest jedną z czterech fregat tego typu przekazanych Meksykowi, które w kraju tym są także znane jako typ Allende. Okręt nosił numer burtowy E-51, który później został zmieniony na F 212.
Historia
USS „Marvin Shields” był częścią długiej serii 46 okrętów typu Knox, które zostały zbudowane w amerykańskich stoczniach dla United States Navy na przełomie lat 60. i 70. XX wieku, z przeznaczeniem do zwalczania okrętów podwodnych. Na początku klasyfikowano je jako eskortowce oceaniczne, a od 1975 roku jako fregaty, co skutkowało zmianą numeru burtowego z DE-1066 na FF-1066.
Budowa USS „Marvin Shields” rozpoczęła się 12 kwietnia 1968 roku w stoczni Todd Pacific Shipyards w Seattle. Okręt został wodowany 23 października 1969 roku, a do służby w marynarce USA wszedł 10 kwietnia 1971 roku. Otrzymał swoje imię na cześć Marvina Shieldsa, żołnierza Batalionów Budowlanych US Navy (Seabees), który pośmiertnie został odznaczony Medalem Honoru za swoją odwagę w bitwie 10 czerwca 1965 roku pod Đồng Xoài podczas wojny wietnamskiej.
Opis
Wyporność fregat typu Knox różni się w źródłach: podawana jest jako 3020 ts w stanie lekkim i 4066 ts w stanie pełnym lub 3011 ts standardowa i 4260 ts pełna. Wymiary okrętu to długość 134 m, szerokość 14,3 m oraz zanurzenie wynoszące 4,6 m, a maksymalne zanurzenie z opływką sonaru wynosi 7,8 m.
Okręt napędza jedna turbina parowa z przekładnią Westinghouse o mocy 35 000 shp, a parę dostarczają dwa kotły parowe typu wodnorurkowego – w przypadku „Marvina Shieldsa” są to kotły Combustion Engineering, pracujące pod ciśnieniem 84,4 at i w temperaturze pary 510° C. Turbina napędza pojedynczą pięciopłatową śrubę o średnicy 4,57 m, umożliwiając osiągnięcie maksymalnej prędkości 27 węzłów. Okręt ma zapas paliwa płynnego wynoszący 715 ton, co zapewnia zasięg 4000 Mm przy prędkości 22 węzłów lub 4900 Mm przy 15 węzłach. Dodatkowo, fregata może pomieścić 35 ton paliwa lotniczego.
Załoga fregat typu Knox początkowo liczyła 245 osób, w tym 17 oficerów, a później wzrosła do 283 osób (w tym 22 oficerów), osiągając 288 osób (w tym 17 oficerów) pod koniec służby w USA. W marynarce meksykańskiej załoga również liczy 288 osób, w tym 20 oficerów.
Uzbrojenie i wyposażenie
Uzbrojenie artyleryjskie okrętów składa się z automatycznej armaty uniwersalnej kal. 127 mm (5 cali) Mk 42 Mod. 9, która ma długość lufy 6858 mm i kąt podniesienia od -10° do +85°, z prędkością podniesienia 25°/s. Armata strzela pociskami o masie 31,75 kg, osiągając maksymalną prędkość wylotową 807 m/s oraz donośność do 23 700 m, a w przypadku celów powietrznych do 14 800 m. Zapas amunicji wynosi 600 pocisków, a szybkostrzelność osiąga do 20 strzałów na minutę. Armata jest zdalnie kierowana, a w razie potrzeby można prowadzić ogień z wieży do celów morskich.
Podstawowym uzbrojeniem do walki z okrętami podwodnymi jest ośmioprowadnicowa kontenerowa obrotowa wyrzutnia Mk 16 rakietotorped RUR-5 ASROC, umieszczona między wieżą działa a nadbudówką. Wystrzeliwała rakietotorpedy z samonaprowadzającymi się torpedami Mk 44 Mod. 1, Mk 46 Mod. 2 lub Mk 46 Mod. 5, a w końcowej fazie służby używano jedynie tych ostatnich. Zasięg strzału wynosił od 9,1 do 14 km (według innych źródeł, do 10 km), a zapas amunicji wynosi 16 rakietotorped. Dwie prowadnice przystosowano do odpalania pocisków przeciwokrętowych RGM-84 Harpoon, które mają zasięg do 130 km (nie są używane w służbie meksykańskiej). Dodatkowymi środkami do walki z okrętami podwodnymi są cztery stałe wyrzutnie lekkich torped kal. 324 mm, umieszczone w nadbudówce na śródokręciu, które mogą strzelać po dwie torpedy na każdą burtę. Okręty mogą przenosić 22 torpedy Mk 46 Mod. 5.
„Marvin Shields” był jednym z 31 okrętów typu Knox, które zostały dozbrojone w latach 1971–1975, zyskując ośmioprowadnicową kontenerową wyrzutnię Mk 25 BPDMS przeznaczoną do pocisków przeciwlotniczych bliskiego zasięgu RIM-7 Sea Sparrow, umieszczoną na rufie. Zasięg pocisków wynosił do 18,5 km, a można było używać pocisków w wersji RIM-7G. W latach 1982–1988 wyrzutnia Sea Sparrow została jednak zdemontowana i zastąpiona przez system artyleryjski obrony bezpośredniej Phalanx CIWS, z działkiem sześciolufowym kal. 20 mm oraz zintegrowanym radarem. Przed przekazaniem okrętu Meksykowi, system Phalanx również został usunięty, a w jego miejsce nie zainstalowano nic nowego.
Na początku, okręty typu Knox były wyposażone w bezzałogowe śmigłowce do zwalczania okrętów podwodnych QH-50 DASH, które jednak okazały się nieudane. Po modernizacji, począwszy od 1973 roku, wykorzystywano na nich pojedyncze śmigłowce do zwalczania okrętów podwodnych SH-2F Seasprite LAMPS, które były wyposażone w radar, detektory anomalii magnetycznych, boje sonarowe oraz dwie lekkie torpedy. W marynarce meksykańskiej fregaty są wyposażone w lekki śmigłowiec patrolowy Bo 105CB, który ma radar i jest uzbrojony jedynie w karabiny maszynowe lub niekierowane pociski rakietowe.
„Marvin Shields” był jednym z okrętów tego typu, które zostały wyposażone w sonar SQS-35.
Służba
US Navy
„Marvin Shields” został wycofany ze służby w US Navy 2 lipca 1992 roku. Po tym okresie pozostawał w rezerwie (US Navy Reserve). 29 stycznia 1997 roku fregata została przekazana marynarce Meksyku, razem z bliźniaczą fregatą USS „Stein” (FF-1065).
Służba w Meksyku
Uwagi
Przypisy
Bibliografia
Conway’s All the world’s fighting ships 1947–1995. Robert Gardiner, Stephen Chumbley (red.). Annapolis: Naval Institute Press, 1995. ISBN 1-55750-132-7. (ang.).
Jane’s Fighting Ships 2002–2003. Stephen Saunders (red.). Jane’s Information Group Ltd, 2002. ISBN 0-7106-2432-8. (ang.).
IHS Jane’s Fighting Ships 2015–2016. Stephen Saunders (red.). IHS, 2015. ISBN 978-0-7106-3143-5. (ang.).
Zvonimir Freivogel, Boris Švel, Dario Vuljanić. Amerykańskie fregaty typu „Knox”. Część II. „Okręty Wojenne”. Nr 1/2014. XXI (123), styczeń – luty 2014. Tarnowskie Góry. ISSN 1231-014X.
Zvonimir Freivogel, Boris Švel, Dario Vuljanić. Amerykańskie fregaty typu „Knox”. Część III. „Okręty Wojenne”. Nr 2/2014. XXI (124), marzec – kwiecień 2014. Tarnowskie Góry. ISSN 1231-014X.