ARC Cartagena (CF-33)
ARC Cartagena (CF-33) to kolumbijska kanonierka rzeczna z lat 30. XX wieku, będąca jednostką prototypową swojego rodzaju. Okręt został zwodowany w brytyjskiej stoczni Yarrow Shipbuilders w Glasgow 26 marca 1930 roku, a do służby w Marynarce Kolumbii przyjęto go w 1931 roku. Modernizowany w czasie II wojny światowej oraz w latach 60. XX wieku, został skreślony z listy floty w 1987 roku. Obecnie jednostka jest zachowana w bazie Puerto Leguízamo jako okręt-muzeum.
Projekt i budowa
„Cartagena” została zamówiona przez Marynarkę Kolumbii w ramach kontraktu ze stocznią Yarrow Shipbuilders 31 sierpnia 1929 roku. Koszt budowy okrętu wyniósł 195 000 $. Zwodowanie miało miejsce w Glasgow 26 marca 1930 roku.
Dane taktyczno–techniczne
Okręt był średniej wielkości kanonierką rzeczną o długości całkowitej 41,83 metra (39,62 m między pionami), szerokości 7,16 metra oraz zanurzeniu 0,84 metra. Kadłub jednostki był wykonany ze stali galwanizowanej. Standardowa wyporność wynosiła 142 tony. Okręt był napędzany przez dwa silniki średnioprężne Gardner o łącznej mocy 600 koni mechanicznych (KM) przy 290 obr./min. Dwie śruby umieszczone w tunelach pozwalały na osiągnięcie prędkości 15,5 węzła. Okręt miał zdolność pomieszczenia 24 ton oleju napędowego, co zapewniało maksymalny zasięg wynoszący 2100 mil morskich przy prędkości 15 węzłów.
Uzbrojenie kanonierki składało się z pojedynczego działa kal. 76 mm (3 cale) QF EOC N L/40 oraz czterech pojedynczych karabinów maszynowych kal. 7,7 mm.
Maszynownia, nadbudówka oraz magazyny amunicyjne były chronione pancerzem odpornym na pociski karabinowe.
Załoga okrętu liczyła 12 oficerów, podoficerów i marynarzy.
Przebieg służby
Przeznaczony do służby rzecznej, okręt odbył transatlantycki rejs do Kolumbii z brytyjską załogą stoczniową, zawijając do Magdaleny po 24-dniowej podróży z jednym punktem etapowym w Saint Vincent. Po przyjęciu do służby w 1931 roku, kanonierka operowała na Amazonce i Putumayo.
W latach 1942–1945 dokonano wzmocnienia uzbrojenia przeciwlotniczego, montując działko Oerlikon 20 mm Mark 4 L/70. Kolejna modernizacja uzbrojenia miała miejsce w latach 60., kiedy to działko 20 mm zastąpiono działkiem Bofors Mark 3 L/60.
Okręt został wycofany ze służby w 1987 roku i obecnie znajduje się w bazie Puerto Leguízamo (0°12′S 74°47′W) jako okręt-muzeum.
Uwagi
Przypisy
Bibliografia
- Robert Gardiner, Roger Chesneau: Conway’s All the World’s Fighting Ships 1922–1946. London: Conway Maritime Press, 1980. ISBN 0-85177-146-7. (ang.)
- Robert Gardiner, Stephen Chumbley: Conway’s All The World’s Fighting Ships 1947-1995. Annapolis: Naval Institute Press, 1996. ISBN 1-55750-132-7. (ang.)
- Ivan Gogin: CARTAGENA river gunboats. Navypedia. [dostęp 2017-01-25]. (ang.)
- Francis E. McMurtrie (red.): Jane’s Fighting Ships 1940. London: Sampson Low, Marston & Co., 1941. (ang.)
- Oscar Parkes (red.): Jane’s Fighting Ships 1934. London: Sampson Low, Marston & Co., 1934. (ang.)
- Warship Wednesday July 8, 2015: Colombia’s Grande Dame, with a bit of British influence. laststandonzombieisland.com. [dostęp 2017-02-09]. (ang.)