ANT-25

ANT-25 (Tupolew ANT-25) to radziecki samolot rekordowy, stworzony przez biuro konstrukcyjne Andrieja Tupolewa, w którym wiodącym konstruktorem był Pawieł Suchoj. Samolot ten został zaprojektowany do lotów o dalekim zasięgu.

Historia

Samolot oblatano 22 czerwca 1933 roku, a łącznie zbudowano dwa egzemplarze. Charakteryzował się on płatem o bardzo dużej rozpiętości oraz wysokim wydłużeniu. W dniu 18 czerwca 1937 roku, załoga składająca się z Walerego Czkałowa, Gieorgija Bajdukowa i Aleksandra Bielakowa, w trudnych warunkach pogodowych, zrealizowała rekordowy lot nad Biegunem Północnym do USA. Dystans wynosił 8811 km, a przelot odbył się bez międzylądowania, startując z Moskwy i lądując w Portland.

Drugi egzemplarz, obsługiwany przez inną załogę (Michaił Gromow, A. Jumaszew, S. Danilin), wykonał jeszcze dłuższy lot z Moskwy do San Jacinto w korzystnych warunkach pogodowych, przelatując 10 148 km.

W 1935 roku powstała wojskowa wersja samolotu ANT-25, znana jako bombowiec ANT-36, zbudowana w ilości 18 sztuk. Do służby w lotnictwie ZSRR weszło 10 z nich, oznaczonych jako DB-1. Rozwojem ANT-25 były także eksperymentalne samoloty wysokościowe BOK-1, BOK-7, BOK-11 oraz BOK-15, a także dwusilnikowy bombowiec i samolot rekordowy ANT-37 (DB-2).

Przypisy

Bibliografia

Kazimierz Dąbrowski: Przegląd samolotów sportowych i ich osiągnięć. Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, 1964. OCLC 832801538.
Mikołaj Plikus (kier.): 50 lat Armii Radzieckiej. Mała kronika. Warszawa: 1968.