ANNA 1B

ANNA 1B to amerykański satelita geodezyjny, który jako pierwszy w historii został wykorzystany do celów kartograficznych. Nazwa tego statku pochodzi od czterech sponsorów misji: Army, NASA, Navy oraz Air Force, co oznacza Wojska Lądowe, agencję NASA, Marynarkę Wojenną i Siły Powietrzne Stanów Zjednoczonych. Do głównych zadań satelity należały: pomiary wartości i kierunku ziemskiego pola grawitacyjnego, wyznaczanie środka ciężkości Ziemi oraz określanie pozycji Ziemi.

Satelita pozostaje na orbicie okołoziemskiej, a jego przewidywana żywotność wynosi około 3 000 lat.

Nieudana próba

Przed misją satelity ANNA 1B miała miejsce nieudana próba startu jego bliźniaka, ANNA 1A. Oba statki zostały wystrzelone rakietą Thor Able Star z tego samego kosmodromu, a start ANNA 1A odbył się 10 maja 1962 roku o godzinie 12:06 UTC. Niepowodzenie tej misji zostało odnotowane w katalogu COSPAR pod symbolem 1962-F04.

Opis misji

ANNA 1B był satelitą badawczym przeznaczonym do geodezji. Był to pierwszy obiekt wykorzystywany właśnie do celów kartograficznych. Satelita był wyposażony w instrumenty optyczne, radiowe oraz dopplerowskie. System optyczny składał się z lampy błyskowej o dużej mocy, uruchamianej za pomocą zaprogramowanej komendy, która emitowała pięć błysków co 5,6 sekundy. Błyski te były rejestrowane przez stacje naziemne w sieci MOTS. Eksperyment dopplerowski Marynarki Wojennej również był aktywowany na komendę. Do momentu uszkodzenia baterii słonecznych satelity przez działanie pasów radiacyjnych, ANNA 1B zebrała znaczną ilość danych geodezyjnych, co pozwoliło na precyzyjne wyznaczenie pozycji stacji śledzących względem środka Ziemi. Rejestracja błysków oraz pomiary dopplerowskie umożliwiły osiągnięcie dokładności poniżej 20 metrów. Niestety, eksperyment radiowy wojsk lądowych zakończył się zbyt wcześnie, aby zebrać wartościowe dane.

Budowa

Satelita został stworzony w laboratorium fizyki stosowanej Uniwersytetu Johnsa Hopkinsa. Był bliźniakiem statku ANNA 1A. Zasilanie satelity pochodziło z pierścienia ogniw słonecznych umieszczonych na jego obwodzie, które ładowały akumulatory NiCd. Spiralna antena szerokopasmowa była umieszczona na powierzchni, a instrumenty znajdowały się wewnątrz satelity.

Łączność z satelitą odbywała się na częstotliwości 216 MHz.

Ładunek

ANNA 1B przenosiła trzy systemy śledzenia statku:

Eksperyment optyczny Sił Powietrznych USA
Eksperyment dopplerowski SECOR (radiowy) Marynarki Wojennej USA na częstotliwościach 162 MHz i 324 MHz
Eksperyment radiowy Wojsk Lądowych USA