ANG-3001

Terminal ANG-3001

Terminal ANG-3001 został wyprodukowany w Polsce przez gdańską firmę Unimor w latach osiemdziesiątych i był przeznaczony do współpracy z różnorodnymi systemami komputerowymi, w tym z komputerem Bosman 8. Był to terminal graficzny, który oferował zarówno tryb tekstowy z 25 wierszami (24 wiersze robocze oraz 1 wiersz komunikatów) na 80 znaków w jednym wierszu, jak i tryb graficzny o rozdzielczości 512×256 punktów (monochromatyczny). Terminal ten zawierał wszystkie funkcje terminala alfanumerycznego AN-2001 oraz dodatkowe funkcje graficzne.

Elementy podstawowe

Terminal składał się z dwóch kluczowych elementów:

monitor Neptun M159 (z dodatkowym zasilaczem),
klawiatura T6162, w której obudowie znajdował się mikrokomputer odpowiedzialny za sterowanie pracą terminala oraz pamięć obrazu.

Klawiatura

Klawiatura T6162 była klawiaturą hallotronową z układem typu QWERTY, posiadającą 78 klawiszy podzielonych na trzy sekcje:

klawisze funkcyjne – 4 klawisze,
klawisze numeryczne – 17 klawiszy,
blok podstawowy – 59 klawiszy, w tym blok alfanumeryczny – 49 klawiszy.

W terminalu zastosowano kodowanie znaków w zakresie od 0 do 127 według standardu ISO-7. Umożliwiono korzystanie ze wszystkich polskich liter diakrytycznych oraz znaków alfabetu greckiego.

Monitor

Monitor M159 był monitorem monochromatycznym o ekranie 12 cali (30 cm). Miał możliwość pracy w dwóch trybach:

tryb tekstowy, w którym dostępnych było 24 linie po 80 znaków oraz dodatkowy 25 (górny) wiersz komunikatów;
tryb graficzny o rozdzielczości 512 × 256 punktów.

Terminal umożliwiał definiowanie okien zapisywanych na stosie, w których zasady realizacji komend (edycji) były takie same, jak dla całego ekranu.

Tryby pracy

Terminal oferował dwa tryby pracy, które można było przełączać za pomocą jednego z klawiszy funkcyjnych o nazwie LOCAL:

LOCAL – kod znaku z klawiatury był umieszczany w pamięci obrazu, co oznaczało, że każdy znak generowany na klawiaturze był wyświetlany na monitorze. W tym trybie terminal działał jako samodzielna jednostka, co pozwalało na testowanie jego funkcji bez udziału systemu komputerowego.
DUPLEX – kod znaku z klawiatury był przesyłany do sterownika interfejsu (systemu komputerowego). Kod ten mógł być odesłany do terminala i wyświetlony na monitorze, ponieważ w tym trybie obraz był przesyłany z systemu komputerowego.

Polecenia sterujące

Terminal był wyposażony w polecenia sterujące, które operator komputera mógł wydawać za pomocą klawisza Esc, po którym następowało wprowadzenie kolejnych znaków. Polecenia te obejmowały:

Polecenia dla trybu tekstowego:
- operacje na oknach,
- sterowanie kursorem,
- przesuwanie obrazu,
- kasowanie treści,
- operacje na kursorze,
- wybór generatora znaków,
- zmiana alfabetu,
- inwersja znaków,
- pytanie o rodzaj terminala,
- pisanie znaków w linii komunikatów,
- sygnał dźwiękowy,
- pisanie dużych znaków,
- definiowanie dodatkowych poleceń,
- testy.
Polecenia graficzne:
- ustawienie sposobu realizacji poleceń graficznych,
- rysowanie punktów, linii, prostokątów, znaków,
- przełączanie, powiększanie, negowanie obrazu,
- pisanie i czytanie: pamięć obrazu – system komputerowy,
- kasowanie linii, przesuwanie obrazu,
- przełączanie trybów.

Mikrokomputer sterujący

Mikrokomputer sterujący był realizowany na jednej płytce (obwodzie drukowanym) zamontowanej w klawiaturze. Zarówno klawiatura, jak i mikrokomputer były zasilane z zasilacza umieszczonego w monitorze Neptun M159. Tam również znajdowała się pamięć obrazu, w rzeczywistości składająca się z dwóch pamięci dla dwóch obrazów, co umożliwiało przełączanie między nimi i na przykład jednoczesną pracę tekstową na jednej pamięci oraz graficzną na drugiej. Mikrokomputer oparty był na procesorze Z80B i wyposażony w 64 kB pamięci RAM oraz 16 kB pamięci EPROM, w której zapisany był monitor sterujący pracą terminala.

Terminal komunikował się z systemem komputerowym za pośrednictwem interfejsu szeregowego (standard sygnałów CCITT V.24). Istniała również możliwość zmiany generatora znaków. Dodatkowo terminal mógł być wyposażony w złącze drukarki standardu Centronics (gniazdo 25-stykowe).