ANFO – Materiał Wybuchowy
ANFO (Ammonium Nitrate Fuel Oil) znany również jako saletrol, to rodzaj materiału wybuchowego klasyfikowanego jako amonit. Otrzymuje się go poprzez nasączanie porowatego azotanu amonu (NH4NO3) różnymi paliwami płynnymi, takimi jak benzyna, olej napędowy, nafta czy aceton. W mieszance tej udział paliwa wynosi zazwyczaj kilka procent, przykładowo 94% NH4NO3 i 6% paliwa.
Materiał ten charakteryzuje się trudnościami w detonacji. Aby wywołać wybuch ANFO, wykorzystuje się detonatory z materiałów wybuchowych kruszących, takich jak dynamit. W celu zwiększenia wrażliwości ładunku często dodaje się wysokoenergetyczne paliwa, na przykład pył aluminiowy, lub związki nitrowe i estry azotanowe, takie jak trotyl, nitroksyleny, nitroglikol czy nitrometan. Możliwe jest zdetonowanie ANFO bezpośrednio od spłonki z inicjującego materiału wybuchowego, jednak wymaga to specjalnej obróbki tego materiału oraz precyzyjnego ustawienia spłonek w ładunku.
ANFO znajduje zastosowanie jako stosunkowo bezpieczny i tani materiał strzałowy w kopalniach. Ponieważ jego składniki są łatwo dostępne (azotan amonu jest powszechnie stosowanym nawozem sztucznym), był wykorzystywany w USA przez zdesperowanych rolników w latach 30. XX wieku podczas Wielkiego Kryzysu. W obliczu bankructwa farmerzy decydowali się na wysadzanie swoich domów za pomocą ANFO, aby uniknąć ich przejęcia przez nielubiane banki.
Materiał ten był również wykorzystywany przez terrorystów. W przeliczeniu na jednostkę masy, ANFO uznawane jest za słaby materiał wybuchowy, jednak przy użyciu dużych ilości można uzyskać znaczną energię wybuchu. Dodatkowym atutem jest niskie koszt jego przygotowania.
Przykładem wykorzystania ANFO w działaniach terrorystycznych jest zamach przeprowadzony przez Timothy’ego McVeigha w Oklahoma City w 1995 roku, gdzie użyto 2,3 tony tego materiału wybuchowego.
Przypisy