Radar AN/SPY-1
Radar AN/SPY-1 jest kluczowym systemem do obserwacji przestrzeni powietrznej oraz powierzchni morskiej, stosowanym na okrętach Aegis, w tym krążownikach rakietowych typu Ticonderoga oraz niszczycielach rakietowych typu Arleigh Burke. Radary te są wielofunkcyjnymi radarami matrycowo-fazowanymi (phased array radar), które potrafią przeprowadzać wyszukiwanie, automatyczne wykrywanie, śledzenie oraz naprowadzanie pocisków rakietowych na cele zarówno powietrzne, jak i nawodne.
Sprawność radaru AN/SPY-1
Konwencjonalne radary, które obracają się mechanicznie, dostrzegają cel tylko wtedy, gdy ich wiązka trafi w niego przynajmniej raz w trakcie jednego obrotu anteny o 360°. Wymusza to potrzebę śledzenia każdego celu z użyciem osobnego radaru. W przeciwieństwie do tego, radar AN/SPY-1A, sterowany komputerowo, umożliwia jednoczesne śledzenie wielu celów przez jeden system. Cztery statyczne anteny radaru SPY-1 emitują wiązki w różnych kierunkach, co pozwala na ciągłe wyszukiwanie i śledzenie setek obiektów jednocześnie.
Cechy AN/SPY-1
Zalety
- wielofunkcyjność oraz matrycowe fazowanie, co zapewnia wysoką jakość kontroli ognia;
- bardzo szybkie przejście z trybu czuwania do pełnej aktywności i radiacji;
- szybka reakcja, dostępność półautomatycznego lub w pełni zautomatyzowanego trybu bojowego;
- możliwość jednoczesnego naprowadzania wielu różnych typów pocisków Standard Missile;
- szerokie pole rażenia;
- krótki czas oświetlenia celu przed przechwyceniem;
- rozbudowane spektrum czułości, które dostosowuje się do warunków operacyjnych oraz sytuacji taktycznej;
- automatyczny lub półautomatyczny wybór broni oraz sposobu reakcji na pojawiające się zagrożenie;
- system wspierający proces podejmowania decyzji;
- zasięg antybalistyczny: 500 km.
Słabości
- system został zaprojektowany do operacji w wodach błękitnych oraz przybrzeżnych, a jego konfiguracja wymaga modyfikacji do obserwacji przestrzeni nad lądem, co może prowadzić do wykrywania fałszywych celów;
- po wystrzeleniu pierwszej salwy pocisków, nie ma możliwości ponownego namierzenia celu dla drugiej salwy, dopóki akcja bojowa pierwszej salwy nie zostanie zakończona;
- wysokość anten radaru AN/SPY-1 jest niższa niż w przypadku radaru AN/SPS-49, co skutkuje krótszym horyzontem detekcji.
Wersje radaru
- AN/SPY-1 – Prototyp, zainstalowany na USS „Norton Sound” (AVM-1);
- AN/SPY-1A – używany na krążownikach typu Ticonderoga do CG-58;
- AN/SPY-B – zainstalowany na krążowniku typu Ticonderoga CG-59;
- AN/SPY-1B(V) – modernizacja do wersji -1B, obsługująca typ Ticonderoga CG-59 oraz wyższe;
- AN/SPY-1D – wariant -1B, zaprojektowany dla niszczycieli typu Arleigh Burke, japońskich niszczycieli typu Kongō oraz hiszpańskich fregat typu Armada Álvaro de Bazán;
- AN/SPY-1D(V) – radar do działań przybrzeżnych (Littoral Warfare Radar), zmodernizowany dla niszczycieli DDG 51 Flight IIA, japońskich niszczycieli typu Atago oraz koreańskich niszczycieli typu Sejong the Great;
- AN/SPY-1F – mniejsza wersja -1D, zaprojektowana dla fregat, zainstalowana na norweskich fregatach typu Fridtjof Nansen;
- AN/SPY-1K – najmniejsza wersja radaru, przeznaczona dla korwet, aktualnie nieużywana.
Zobacz też
Bibliografia
John A.J.A. Robinson, Employing the SPY-1D Radar, „Field Artillery”, marzec 2004, s. 24–25 [dostęp 2020-03-18] [zarchiwizowane z adresu 2016-12-21] (ang.).
AN/SPY-1 Radar [online], Federation of American Scientist [dostęp 2020-03-18] (ang.).