AMZ Żubr

AMZ Żubr to polski pojazd pancerny, będący najcięższym modelem stworzonym przez firmę AMZ-Kutno. Jego waga wynosi około 12 ton.

Historia

Prototyp specjalnej wersji Żubr-P po raz pierwszy został zaprezentowany publicznie 12 marca 2008 roku, jako mobilna platforma dla systemów specjalnych, takich jak zabudowane kolumny wyrzutni systemu POPRAD oraz radaru N-26/MMSR. Podstawowa wersja tego pojazdu zadebiutowała w czerwcu 2008 roku. W konstrukcji wykorzystano podwozie Iveco EuroCargo 4×4 oraz silnik Iveco NEF N60ENTC o mocy 202 kW (275 KM). Pojazd został zaprojektowany z myślą o możliwości transportu w ładowni samolotu transportowego C-130 Hercules i ma być używany m.in. przez polski kontyngent w Afganistanie.

Zgodnie z informacjami od producenta, pojazd jest odporny na ostrzał z broni o kalibrze 12,7 mm oraz na wybuchy, np. min pułapek, dzięki opancerzeniu podwozia w kształcie litery „V”, które skutecznie rozprasza siłę eksplozji. Pojazd spełnia wymagania dotyczące kuloodporności i odporności na pociski artyleryjskie według normy STANAG 4569 poziom 4, a jego odporność na wybuchy klasyfikuje się na poziomie 3a/3b.

Żubr-P ma ładowność wynoszącą 2000 kg, a także możliwość ciągnięcia przyczepy o maksymalnej masie 1500 kg.

Pierwsze dwa egzemplarze Żubra-P zostały przekazane Wojsku Polskiemu 8 lutego 2011 roku.

Wersje

  • Żubr P – nośnik systemów POPRAD, radarów Soła i Bystra, a także wozu kierowania ogniem WG-35
  • Żubr MMSR – nośnik stacji radiolokacyjnej N-26A/MMSR
  • Żubr WD – wersja wozu dowodzenia
  • Żubr Argus – wersja przeznaczona dla policji

Planowano stworzenie wariantu artyleryjskiego wozu rozpoznawczego (Żubr-AWR) dla kompanijnego modułu ogniowego M120K Rak, który miał być wyposażony w pokładowy zestaw obserwacyjno-rozpoznawczy z radarem pola walki Thales Squire oraz głowicą optoelektroniczną umieszczoną na rozkładanym 4-metrowym maszcie. Dodatkowo planowano, że pojazd będzie posiadał wynośny zestaw obserwacyjno-rozpoznawczy oraz zdalnie sterowane stanowisko uzbrojone w 7,62 mm UKM-2000C. Prototyp tego wariantu powstał w 2012 roku, jednakże podwozie nie przeszło wymaganych badań kwalifikacyjnych. W rezultacie, w 2016 roku wojsko podjęło decyzję o wykorzystaniu jako bazy dla AWR transportera KTO Rosomak, a prototyp Żubra-AWR został przekazany Wojskowej Akademii Technicznej.

Galeria

Zobacz też

Przypisy

Bibliografia

Grzegorz Hołdanowicz, Żubr w ślad za Turem. [w:] Raport. Wojsko Technika Obronność, nr 3, 2008, s. 52-53.

Linki zewnętrzne