AMZ Tur V

AMZ Tur V to polski opancerzony pojazd, który został wyprodukowany przez firmę AMZ-Kutno i posiada napęd w układzie 4×4. Został stworzony jako część programu Pegaz, jednak pozostał na etapie prototypowym.

Historia

Prace nad nowym pojazdem o napędzie 4×4 rozpoczęły się w 2014 roku w AMZ-Kutno, a w sierpniu 2015 roku zbudowano prototyp. Pojazd po raz pierwszy zaprezentowano podczas Międzynarodowego Salonu Przemysłu Obronnego w Kielcach w 2015 roku. Siły Zbrojne RP były zainteresowane tym pojazdem w kontekście programu Pegaz, który miał na celu wyłonienie nowego transportera opancerzonego dla Wojsk Specjalnych. W trakcie prac projektowych firma wykorzystała doświadczenia zdobyte przy budowie wcześniejszych modeli, takich jak Tur, AMZ Żubr oraz Dzik.

Początkowo planowano zakupić 500 takich pojazdów, z czego 200 miało trafić do Wojsk Specjalnych. Tur V brał udział w przetargu na dostawę 15 pojazdów w ramach programu Pegaz w 2019 roku, jednak w lipcu 2021 roku, po złożeniu ofert, postępowanie zostało unieważnione z powodu zmiany koncepcji zamawiającego.

Konstrukcja

AMZ Tur V to kołowy, opancerzony pojazd patrolowy o napędzie 4×4. Jego masa własna wynosi 9000 kg, a maksymalna masa całkowita to 11 ton. Pojazd napędza turbodoładowany silnik MTU 6R 106 TD 21 o mocy 325 KM (240 kW) i pojemności 7,2 litra, który współpracuje z sześciobiegową skrzynią biegów Allison 3000SP. Tur V zbudowano na podwoziu stworzonym specjalnie dla tego pojazdu w zakładach AMZ-Kutno. Zawieszenie pojazdu jest niezależne dla wszystkich czterech kół i zostało opracowane we współpracy z firmą Timoney. Opcjonalnie, pojazd może być wyposażony w zawieszenie hydropneumatyczne.

Kabina, umieszczona centralnie, pełni rolę opancerzonej cytadeli. Przedział silnikowy oraz tylny przedział transportowy nie są opancerzone, ale są osłonięte lekkimi laminatami, co zmniejsza masę pojazdu i ułatwia dodanie specjalistycznego wyposażenia. Kabina wykonana jest ze stali pancernej i może pomieścić do 5 żołnierzy. Żołnierze posiadają fotele minimalizujące skutki eksplozji oraz pięciopunktowe pasy bezpieczeństwa. Dostęp do pojazdu zapewniają cztery drzwi boczne, a w dachu znajduje się właz ewakuacyjny. Istnieje możliwość zamontowania obrotnicy z uzbrojeniem lub bezzałogowego stanowiska strzeleckiego w miejscu dachowego włazu. Uzbrojenie można zrealizować za pomocą wielkokalibrowego karabinu maszynowego kal. 12,7 mm, karabinu maszynowego kal. 7,62 mm lub granatnika automatycznego kal. 40 mm.

Standardowy poziom ochrony balistycznej pojazdu wynosi 2 zgodnie z normą STANAG 4569, a dzięki dodatkowemu opancerzeniu z kompozytowych paneli można zwiększyć ochronę do poziomu 3. Ochrona przeciwminowa wynosi poziom 3a. Podłoga kabiny załogi oraz przedział silnikowy ma deflektor w kształcie litery „V”, co pozwala na rozproszenie energii wybuchu w przypadku eksplozji ładunku pod pojazdem, np. w formie IED. Zbiorniki paliwa są odporne na ostrzał z broni kal. 7,62 mm i są samouszczelniające.

Kabina załogi jest klimatyzowana, a koła mają automatyczny system pompowania opon oraz wkładki typu „run-flat”, co umożliwia jazdę z przebitymi oponami z prędkością do 50 km/h przez maksymalny dystans do 50 km. Tur V został również wyposażony w wciągarkę o uciągu 70 kN i przewidziano możliwość montażu wyrzutni granatów dymnych. Pojazd jest przystosowany do transportu drogą lotniczą, kolejową oraz drogową.

Zobacz też

AMZ Tur

Przypisy

Bibliografia

Konrad Nowicki. Tur V z AMZ-Kutno. „Nowa Technika Wojskowa”. 9/2015, s. 44–48, 2015. Magnum X. ISSN 1230-1655.

Maciej Szopa. Hipopotam i Tur V – tegoroczne propozycje AMZ-Kutno. „Wojsko i Technika”. MSPO 2016, s. 40-44, 2016. ZBiAM. ISSN 2450-1301.