Amorphoscelinae
Podrodzina modliszek z podrzędu Eumantodea oraz rodziny Amorphoscelidae.
Morfologia
Modliszki tej podrodziny charakteryzują się niewielkimi rozmiarami oraz grzbietobrzusznie spłaszczonym ciałem. Ich głowy są wyposażone w wyraźnie zaznaczone nabrzmiałości okołooczne. Chwytne odnóża przednie mają udo z jednym dyskoidalnym kolcem, a jednocześnie brakuje im kolców tylno-brzusznych oraz przednio-brzusznych – utrata tych ostatnich jest uznawana za synapomorfię podrodziny. Kolejna synapomorfia dotyczy budowy odwłoka; przysadki odwłokowe obu płci mają ostatni człon znacząco powiększony i spłaszczony. U gatunków Amorphoscelis z grupy philippina genitalia samców wydają się być stosunkowo plezjomorficzne, jednak nie jest pewne, czy zachowały się w tym stanie, czy też uległy wtórnemu uproszczeniu. Pozostałe gatunki podrodziny mają męskie genitalia mocno zmodyfikowane, z dystalnymi wyrostkami środkowym i bocznym, które mogą być naprzeciwległe lub zanikłe, a ich płaty nasadowe mogą przekształcać się w niezmodyfikowane kolce lub różnorodne haki.
Ekologia i występowanie
Modliszki te są nadrzewne i zamieszkują korę drzew.
Przedstawiciele podrodziny są obecni w etiopskiej części Afryki oraz w palearktycznej i orientalnej części Azji, przy czym z tych obszarów znany jest jedynie rodzaj nominatywny. Pozostałe rodzaje są ograniczone do regionu Afryki Subsaharyjskiej.
Taksonomia
Takson ten został ustanowiony w 1877 roku przez Carla Ståla. W nowym ujęciu, jako podrodzina w obrębie Amorphoscelinae, został wprowadzony przez Maxa Beiera w 1964 roku. Współczesna klasyfikacja obejmuje sześć znanych rodzajów:
- Amorphoscelis Stal, 1871
- †Amorphoscelites Gratshev et Zherikhin, 1994
- Bolivaroscelis Roy, 1973
- Caudatoscelis Roy, 1973
- Gigliotoscelis Roy, 1973
- Maculatoscelis Roy, 1973
Historia kopalna podrodziny sięga wczesnej kredy.
