Amoraici
Amoraici (w języku hebrajskim i aramejskim: אמוראים, amoraim; oznaczający „ci, którzy mówią”) to grupa uczonych żydowskich, którzy działali w Babilonii oraz Palestynie od około III wieku. Ich prace miały na celu kontynuację działalności tannaitów, skupiając się na komentowaniu i interpretacji Biblii hebrajskiej, w szczególności Tory oraz Miszny. Efektem ich wysiłków były dwa ważne dzieła: Talmud Babiloński, który został ukończony w VI wieku, oraz Talmud Jerozolimski, zawierający prace zakończone w V wieku.
== Przypisy ==
