Amor i Psyche – dzieło włoskiego artysty barokowego Giuseppa Crespiego.
Geneza
Podstawy historii miłości Kupidyna i Psyche można odnaleźć w Metamorfozach Apulejusza z Madaury. Crespi uchwycił moment nocnego spotkania zakochanych. Amor, który miał sprawić, że Psyche zakocha się w najbrzydszym mężczyźnie na ziemi, sam wpadł w sidła miłości do księżniczki. Zabrał ją do swojego pałacu, obdarowując ją bogactwami, ale jednocześnie zakazał jej spojrzenia na niego. Siostry Psyche namówiły ją, by uwierzyła, że związała się z potworem, co skłoniło ją do podjęcia decyzji o jego zgładzeniu. Uzbrojona w sztylet i lampę, udała się do łoża ukochanego. Gdy ujrzała Amora, jego niezwykła uroda powaliła ją na kolana. Zafascynowana jego ciałem, zbroją i strzałami, przypadkowo zraniła się ostrzem w palec. W ten sposób zakochała się w Amorze. W tym momencie Amor się obudził i odleciał, pozostawiając ją bez słowa.
Opis obrazu
Crespi przedstawia przebudzonego Amora, który wyciąga rękę w stronę Psyche, w geście, który ma na celu jej powstrzymanie. Psyche nie posłuchała jego prośby i spojrzała na niego, co doprowadzi do jego odejścia. Wydaje się, że artysta nieco przyspieszył moment, w którym bóg miłości otwiera oczy. Psyche wygląda na kobietę, która dopiero teraz odkrywa piękno swojego kochanka. W lewej ręce trzyma lampę, podczas gdy druga ręka z ciekawością odsłania zasłonę. Amor swoim gestem pragnie zatrzymać to, co może się zdarzyć w najbliższej chwili. Kaganek stanowi jedyne źródło światła, jasnym blaskiem oświetlając nagie ciało Psyche i łoże, na którym spoczywa jej ukochany. Promienie światła iluminują również skrzydła Amora, który sam pozostaje w cieniu.
Bibliografia
Patrick de Rynck: Jak czytać opowieści biblijne i mitologiczne w sztuce. Wyd. Universitas, Kraków 2008, ISBN 97883-242-0903-3.
