Amon Carter Museum of American Art
Amon Carter Museum of American Art (Muzeum Sztuki Amerykańskiej im. Amona Cartera) to instytucja kultury znajdująca się w Fort Worth, która została założona w 1961 roku na mocy testamentu przedsiębiorcy i kolekcjonera Gilesa Amona Cartera. Muzeum dedykowane jest przechowywaniu jego zbiorów dzieł Frederica Sackridera Remingtona oraz Charlesa Mariona Russella. Jego misją jest gromadzenie, konserwacja i prezentacja wybitnych dzieł sztuki amerykańskiej oraz prowadzenie działalności edukacyjnej w celu ich popularyzacji.
Historia i działalność
Giles Amon Carter
Powstanie muzeum jest związane z osobą Gilesa Amona Cartera (1879–1955), dziennikarza i przedsiębiorcy, który urodził się w Crafton w Teksasie, a od 1905 roku mieszkał i pracował w Fort Worth. W 1908 roku Carter nabył gazetę Fort Worth Star-Telegram, a w 1922 roku założył WBAP, pierwszą stację radiową w Fort Worth, która w 1948 roku stała się pierwszą stacją telewizyjną w południowej części Stanów Zjednoczonych. Od lat 20. Carter angażował się w różnorodne projekty inwestycyjne, w tym w budowę wieżowców oraz działania w przemyśle naftowym. W 1945 roku utworzył Amon G. Carter Foundation, której celem były inicjatywy kulturalne i edukacyjne. Zgodnie z jego testamentem, w Fort Worth miało powstać muzeum noszące jego imię.
Historia muzeum
Lata 60.
Ostatnią wolą Gilesa Amona Cartera, który zmarł w 1955 roku, było stworzenie muzeum non-profit, dostępnego dla wszystkich, mającego na celu ożywienie kultury w Fort Worth i okolicach oraz pobudzenie artystycznej wyobraźni młodzieży. W 1958 roku fundacja AGCF zleciła architektowi Philipowi Johnsonowi zaprojektowanie budynku muzeum. Budowa rozpoczęła się w 1959 roku, a 21 stycznia 1961 roku muzeum zostało oficjalnie otwarte. W ceremonii otwarcia wzięli udział syn Cartera, Amon G. Carter Jr., oraz córka Ruth Carter Stevenson, która odegrała kluczową rolę w powstaniu muzeum jako jego pierwsza przewodnicząca rady. Tymczasowym dyrektorem został Raymond T. Entenman. Carter przekazał muzeum swoją kolekcję, która obejmowała 400 dzieł Remingtona i Russella, dwóch znanych artystów amerykańskiego Zachodu. Początek zbiorów Cartera datuje się na 1935 rok, kiedy to zakupił obraz Remingtona „Jego pierwsza lekcja” oraz kilka akwarel Russella. Kolekcja systematycznie rosła, a w 1945 roku zawierała być może najsłynniejsze dzieło Remingtona, „A Dash for the Timber” (1889).
W ciągu następnych 25 lat kolekcja sztuki amerykańskiej wzrosła do 6400 dzieł (nie licząc dużego zbioru fotografii). Pierwszy dyrektor muzeum, Mitchell A. Wilder, zorganizował cykl wystaw, publikacji oraz programów publicznych, opierając się na koncepcji „westering America”. W 1962 roku muzeum wydało swoją pierwszą książkę: „Paper Talk: The Illustrated Letters of Charles M. Russell”. W tym samym roku nabyto monumentalne rzeźby Henry’ego Moore’a. W 1963 roku ogłoszono plany rozbudowy muzeum o dodatkowe 1 300 m², a nowy budynek zaprojektowany przez Josepha R. Pelicha został oddany do użytku w styczniu 1964 roku. W tym samym roku zorganizowano retrospektywną wystawę dzieł Georgii O’Keeffe.
Muzeum początkowo nazywało się Amon Carter Museum of Western Art, ale w 1967 roku dyrektor Wilder ogłosił, że rada nadzorcza postanowiła poszerzyć politykę gromadzenia zbiorów o sztukę amerykańską z przełomu XIX i XX wieku, aby ukazać ją w szerszym kontekście sztuki amerykańskiej. Nowa zasada przyświecała działalności muzeum w kolejnych latach, a w jego zbiorach zaczęły się pojawiać dzieła sztuki amerykańskiej i europejskiej.
W dniu 9 października 1969 roku w otwarciu wystawy „Wild Flowers of Texas” uczestniczył prezydent Lyndon B. Johnson z małżonką.
Lata 70.
W 1971 roku Amon Carter Museum otrzymało akredytację od American Association of Museums, stając się jednym z pierwszych szesnastu muzeów w Stanach Zjednoczonych, które to osiągnęły. W kwietniu 1976 roku muzeum ogłosiło plany rozbudowy, które zrealizowała firma Johnson/Burgee Architects, a nowy budynek miał powierzchnię około 3 300 m². W 1977 roku zmieniono nazwę muzeum, usuwając z niej człon „Western Art”. 1 kwietnia 1979 roku zmarł dyrektor Mitchell A. Wilder. W tym samym roku Ruth Carter Stevenson została pierwszą kobietą w historii wybraną do zarządu National Gallery of Art w Waszyngtonie. 30 listopada tego samego roku zmarła fotograf Laura Gilpin, a jej dorobek przekazano do muzeum zgodnie z jej wolą.
Lata 80.
W styczniu 1980 roku dyrektorem muzeum została Jan Keene Muhlert. W ciągu następnej dekady muzeum wzbogaciło się o wiele dzieł, w tym obrazy Charlesa Deasa, Eastmana Johnsona i Williama Merritta Chase’a. 24 lipca 1982 roku zmarł Amon Carter Jr., a na stanowisku prezesa fundacji Amon G. Carter zastąpiła go Ruth Carter Stevenson. Dział fotografii wzbogacił się o zbiory Karla Strussa oraz Clary Sipprell. W 1989 roku muzeum wzięło udział w 5-letnim programie wymiany wystawienniczej między Stanami Zjednoczonymi a Związkiem Radzieckim.
Lata 90.
W 1990 roku do zbiorów muzeum trafiły obrazy „Rajski ogród” Thomasa Cole’a oraz „Pływanie” Thomasa Eakinsa. W 1993 roku muzeum zakupiło rzeźbę „Amerykańska dziewczyna” autorstwa Bessie Potter Vonnoh. Ruth Carter Stevenson została wybrana na przewodniczącą rady zarządu National Gallery of Art. W 1994 roku muzeum zorganizowało wystawę „American Impressionism and Realism: The Painting of Modern Life, 1885–1915” we współpracy z Metropolitan Museum of Art. 22 września 1995 roku nowym dyrektorem został Rick Stewart. 11 października 1996 roku muzeum ogłosiło zakup jednego z najważniejszych obrazów amerykańskiego modernisty, „Eggbeater No. 2” Stuarta Davisa. 21 stycznia 1997 roku uruchomiono stronę internetową muzeum, a w 1998 roku zapowiedziano rozbudowę budynku.
XXI wiek
W 2001 roku muzeum wzbogaciło się o wiele cennych dzieł, a 21 października tego roku otwarto nową rozbudowę budynku, który Philip Johnson opisał jako „budynek mojej kariery”. Powierzchnia galerii zwiększyła się trzykrotnie, a także utworzono laboratorium do konserwacji fotografii i prac na papierze. W 2003 roku muzealna biblioteka uzyskała status stowarzyszonej z Archives of American Art (Smithsonian Institution). W kolejnych latach muzeum wzbogaciło się o nowe obrazy, a 19 października 2005 roku na wystawie zaprezentowano obraz „George Washington pod Yorktown” Charlesa Willsona Peale’a. W tym samym roku muzeum zakupiło dzienniki poświęcone fotografii, a w 2006 roku nowym dyrektorem został Ron Tyler. W 2010 roku zmieniono nazwę muzeum na Amon Carter Museum of American Art, aby lepiej odzwierciedlić charakter zbiorów. 1 kwietnia 2011 roku dyrektorem został Andrew J. Walker, a w sierpniu tego samego roku muzeum obchodziło 50-lecie istnienia.
Muzeum dzisiaj
Muzeum, położone na wzgórzu w zachodniej części Fort Worth, otwiera się na szeroki plac z teksańskimi krzewami i drzewami, na którym znajdują się trzy duże rzeźby z brązu autorstwa Henry’ego Moore’a. Budynek zaprojektowany przez Philipa Johnsona jest pokryty płytami z teksańskiego shellstone. Po rozbudowach muzeum mieści galerie, biura, magazyny i laboratoria konserwacyjne. Założona przy muzeum biblioteka specjalizuje się w sztuce amerykańskiej i zachodnioamerykańskiej, posiadając znaczną kolekcję gazet na mikrofilmach oraz 7500 rolek mikrofilmów z Archives of American Art.
Muzeum jest zarządzane przez radę nadzorczą, której przez wiele lat przewodniczyła Ruth Carter Stevenson. Finansowanie placówki odbywa się głównie za pośrednictwem fundacji Cartera. Muzeum stanowi część dzielnicy kulturalnej Fort Worth, obok takich instytucji jak Kimbell Art Museum, Modern Art Museum of Fort Worth, Fort Worth Museum of Science and History oraz National Cowgirl Museum and Hall of Fame. Muzeum, w drugiej dekadzie swojego istnienia, zaczęło tworzyć obszerną kolekcję fotografii, która obecnie liczy ponad pół miliona zdjęć i negatywów, w tym zbiory fotografów takich jak Erwin E. Smith, Laura Gilpin, Eliot Porter, Clara Sipprell oraz Karl Struss.
Budynek muzeum
Budynek muzeum jest wynikiem wspólnej wizji fundatora Amon G. Cartera oraz architekta Philipa Johnsona, mimo że obaj nigdy się nie spotkali. Budynek, podobnie jak jego wyjątkowa kolekcja sztuki amerykańskiej, przeszedł wiele rozbudów, aby sprostać rosnącym wymaganiom kolekcji i jej prezentacji. Philip Johnson, będący jednym z przedstawicieli stylu międzynarodowego, zaprojektował prosty, elegancki gmach o ciepłej kolorystyce, wyłożony miejscowym teksańskim shellstone. Inspirując się renesansową loggią, Johnson stworzył zadaszoną galerię widoczną z rozległego dziedzińca. Wschodnia fasada budynku zwrócona jest w stronę placu, otoczonego promenadą, a główne wejście prowadzi do przestronnej hali z ciemnobrązowego shellstone’u, brązowego drewna tekowego oraz posadzką z różowego i szarego granitu. W budynku znajduje się pięć intymnych galerii oraz pomieszczenia biurowe, które obecnie pełnią funkcję rotacyjnych galerii. Chociaż pierwotnie muzeum miało być niewielką konstrukcją, z biegiem czasu konieczne stało się jego rozbudowywanie. Pierwsza rozbudowa miała miejsce w 1964 roku, następne w 1977 i 2001 roku, dzięki czemu powierzchnia wystawowa została znacznie zwiększona.
Zbiory
Obrazy
Historia zbioru obrazów w Amon Carter Museum rozpoczęła się od kolekcji Cartera, która obejmowała dzieła Frederica Sackridera Remingtona i Charlesa Mariona Russella. Obecnie zbiory malarstwa muzeum zawierają ważne płótna amerykańskiego malarstwa XIX i XX wieku, w tym arcydzieła takich artystów jak Thomas Cole, Frederic Edwin Church oraz Martin Johnson Heade (reprezentujący Hudson River School), a także William Michael Harnett, John Frederick Peto, Winslow Homer, Thomas Eakins, Albert Bierstadt, John Mix Stanley, William Chase, Childe Hassam oraz amerykańscy moderniści jak Stuart Davis, Charles Demuth, Arthur Dove i Marsden Hartley.
Galeria obrazów
Rzeźby
Kolekcja rzeźb Cartera zawierała ponad 100 prac Remingtona i Russella. Aktualne zbiory obejmują prace takich artystów jak Augustus Saint-Gaudens, Hiram Powers, Henry Kirke Brown, Daniel Chester French, Paul Manship, Elie Nadelman, Louise Nevelson oraz Alexander Calder.
Galeria rzeźb
Prace na papierze
Dział prac na papierze w Amon Carter Museum obejmuje ponad 800 akwareli i rysunków autorstwa artystów takich jak William Trost Richards, James McNeill Whistler, Mary Cassatt, George Inness, John James Audubon, Karl Bodmer, John Marin oraz Oscar Bluemner. Zbiory te zawierają również ponad 6 500 grafik, w tym litografie Williama Guya Walla oraz prace George’a Bellowsa i Stuarta Davisa.
Fotografia
Muzeum dysponuje ponad 40 000 odbitek fotograficznych, co czyni je jednym z ważniejszych repozytoriów amerykańskiej fotografii. Zbiory obejmują całą historię tej techniki, od najwcześniejszych dagerotypów po współczesne odbitki atramentowe.
Fotografia XIX-wieczna
W dziale fotografii XIX wieku znajduje się kalotyp misjonarza Petera Jonesa oraz dagerotypy Alberta Southwortha i Josiaha Johnsona Hawesa, a także zdjęcia dokumentujące wojnę amerykańsko-meksykańską. Fotografie z wojny secesyjnej są reprezentowane przez prace Alexandra Gardnera oraz pejzaże autorstwa takich twórców jak John Karl Hillers i William Henry Jackson.
Fotografia XX-wieczna
Dział XX-wiecznej fotografii obejmuje prace takich artystów jak Berenice Abbott, Richard Avedon, Ansel Adams, Roy DeCarava oraz Robert Frank. Zbiory piktorialne reprezentują Gertrude Käsebier, Clarę Sipprell, Karla Strussa oraz Clarence’a Hudsona White’a. Dodatkowo znajdują się tam prace fotografów związanych z Farm Security Administration oraz współczesne fotografie Teksasu.
Google Art Project
Amon Carter Museum of American Art, Dallas Museum of Art oraz Nasher Sculpture Center ogłosiły wspólne przedsięwzięcie, w ramach którego ponad 1 700 dzieł sztuki zostało umieszczonych w wysokiej rozdzielczości na Google Art Project. Umożliwia to odwiedzającym wirtualne odkrywanie obrazów, rzeźb i innych obiektów z muzealnych zbiorów. Wśród najcenniejszych eksponatów z Amon Carter Museum znajdują się prace takich artystów jak Mary Cassatt, John Singer Sargent, James McNeill Whistler oraz 200 fotografii z kolekcji muzeum. Dallas Museum of Art zaprezentowało ponad 500 dzieł, a Nasher Sculpture Center włączył do projektu między innymi rzeźby Auguste’a Rodina i Marka di Suvero.
Uwagi
Przypisy
Linki zewnętrzne
Amon Carter Museum of American Art na stronie Google Art Project
