Amir Khan (bokser)

Amir Iqbal Khan, znany również jako عامر خان (urodzony 8 grudnia 1986 roku w Boltonie) to brytyjski bokser, który zdobył tytuł mistrza świata organizacji WBC w kategorii junior półśredniej (do 140 funtów) oraz zdobył srebrny medal na igrzyskach olimpijskich w Atenach.

Kariera amatorska

W młodości był trzykrotnym amatorskim mistrzem Wielkiej Brytanii, a także mistrzem Europy i mistrzem świata juniorów (w 2004 roku). Na igrzyskach olimpijskich w Atenach zdobył srebrny medal, przegrywając w finale z Mario Kindelánem.

Kariera zawodowa

Na zawodowy ring przeszedł w lipcu 2005 roku, kończąc ten rok z czterema zwycięstwami. W kolejnym roku stoczył jeszcze sześć walk, z czego w ostatniej, 9 grudnia 2006 roku, z Rachidem Drilzane, po raz pierwszy był liczony, lecz ostatecznie wygrał na punkty.

W 2007 roku stoczył pięć pojedynków. 14 lipca zdobył tytuł Wspólnoty Brytyjskiej w kategorii lekkiej, pokonując Williego Limonda, a następnie obronił go dwukrotnie, nokautując Scotta Lawtona i Grahama Earla. 2 lutego 2008 roku po raz kolejny obronił ten tytuł, pokonując na punkty byłego mistrza świata IBF w kategorii junior lekkiej, Gairy St. Claira, a w walce eliminacyjnej WBO wygrał przez techniczny nokaut w siódmej rundzie z Duńczykiem Martinem Kristjansenem.

Po tej walce Khan zakończył współpracę z trenerem Oliverem Harrisonem, który krytykował go za zbyt duże zaangażowanie w sprawy pozasportowe, co miało wpływ na jego przygotowanie do walk. Tymczasowym trenerem Khana został Dean Powell.

21 czerwca 2008 roku, w kolejnej obronie tytułu Wspólnoty Brytyjskiej, pokonał Michaela Gomeza przez techniczny nokaut w piątej rundzie, mimo że w drugiej rundzie leżał na deskach. Miesiąc później nowym trenerem Khana został Jorge Rubio.

6 września 2009 roku Khan doznał pierwszej porażki w karierze, przegrywając w pierwszej rundzie z Breidisem Prescottem, po tym jak już po 30 sekundach walki znalazł się na deskach. Zdołał się podnieść, ale został znokautowany i wyliczony po 54 sekundach walki. Po tej przegranej Khan zwolnił Rubio i zatrudnił Freddiego Roacha jako nowego trenera.

Na ring powrócił zaledwie trzy miesiące później, pokonując Oisina Fagana w drugiej rundzie. 14 marca 2009 roku wygrał z Marco Antonio Barrerą po technicznej decyzji w piątej rundzie. W pierwszej rundzie po przypadkowym zderzeniu głowami Barrera doznał poważnego rozcięcia na czole, co spowodowało przerwanie walki w piątej rundzie. Po podliczeniu punktów Khan prowadził 50–44, 50–45 i 50–45. Promotor Barrery, Don King, złożył protest, twierdząc, że sędzia powinien przerwać walkę już w pierwszej rundzie, jednak protest został odrzucony.

18 lipca 2009 roku Khan zdobył tytuł mistrza świata WBA w kategorii junior półśredniej, pokonując Andrija Kotelnyka jednogłośnie na punkty (120–108, 118–111, 118–111). 5 grudnia 2009 roku, w pierwszej obronie tytułu, wygrał w pierwszej rundzie przez techniczny nokaut z Dmytro Salitą, który trzykrotnie leżał na deskach.

15 maja 2010 roku Khan stoczył swój pierwszy pojedynek poza Wielką Brytanią – w nowojorskiej Madison Square Garden, gdzie zmierzył się z Paulem Malignaggim. Khan wygrał przez techniczny nokaut w jedenastej rundzie. 23 lipca 2011 roku w walce unifikacyjnej znokautował w piątej rundzie Zaba Judah, zdobywając dodatkowo pas IBF oraz status super championa federacji WBA. 10 grudnia 2011 roku stracił mistrzowskie pasy, przegrywając niejednogłośnie z Lamontem Petersonem. Po wykryciu środków dopingowych u Petersona, tytuł mistrzowski WBA został przywrócony Khanowi, jednak 14 lipca 2012 roku przegrał w pojedynku unifikacyjnym z mistrzem WBC, Dannym Garcią, zostając znokautowanym w czwartej rundzie.

Khan powrócił na ring 15 grudnia 2012 roku, stając do walki z niepokonanym Carlosem Moliną. Khan narzucił swoje tempo, a znacznie wolniejszy Molina nie był w stanie znaleźć sposobu na Khana. Walka zakończyła się poddaniem Moliny pomiędzy 10 a 11 rundą.

W Sheffield, 27 kwietnia 2013 roku, Khan zwyciężył jednogłośnie na punkty Meksykanina Julio Díaza (114:113, 115:113, 115:112).

W 2014 roku w Las Vegas Khan wygrał jednogłośnie na punkty dwie walki z Amerykanami. 3 maja pokonał Luisa Collazo (119:104, 117:106, 119:104) i 13 grudnia z Devonem Alexandrem (119:109, 118:110, 120:108).

29 maja 2015 roku w Brooklynie pokonał jednogłośnie na punkty Chrisa Algieriego (115:113, 117:111, 117:111).

7 maja 2016 roku w Las Vegas został znokautowany w końcówce szóstej rundy przez Meksykanina Saula Alvareza. Walka odbyła się w umownym limicie wagowym 155 funtów.

8 września 2018 roku w Birmingham Khan wygrał jednogłośnie na punkty z Samuelem Vargasem (119:108, 119:109, 118:110).

20 kwietnia 2019 roku w Madison Square Garden przegrał przed czasem w szóstej rundzie w pojedynku o tytuł mistrza świata wagi półśredniej federacji WBO z Terence’em Crawfordem (35-0, 26 KO).

19 lutego 2022 roku w Manchesterze przegrał przez TKO w szóstej rundzie z Kellem Brookiem (40-3, 28 KO).