Amiot 351

Amiot 351

Amiot 351 to francuski bombowiec, który został opracowany w połowie 1939 roku. W 1940 roku model ten przeszedł modyfikacje, a jego wersje obejmowały Amiot 352, Amiot 357 oraz Amiot 370. Do momentu ataku Niemiec na Francję, typy Amiot 351 i 354 były dostarczane do francuskich dywizjonów w ograniczonej liczbie. Łącznie z prototypami wytworzono 86 samolotów różnych typów.

Amiot 340 i 350

W 1934 roku stworzono projekt samolotu Amiot 340, który był w całości metalowym jednopłatowcem. Projekt ten stanowił solidną podstawę do dalszego rozwoju średnich bombowców. Pierwszy prototyp, znany jako Amiot 350, odbył swój pierwszy lot w marcu 1938 roku. Dzięki dobrym wynikom, samolot został wybrany przez Josepha Vuillemina, szefa sztabu francuskich sił powietrznych, do prezentacji w Niemczech w sierpniu 1938 roku.

Amiot 351

Po wprowadzeniu zmian w konstrukcji modelu 350 na początku 1939 roku, samolot przeszedł testy i szybko wszedł do produkcji seryjnej jako Amiot 351. Zamówiono 130 egzemplarzy tego modelu.

Konstrukcja

Samolot był całkowicie metalowy, miał średniopłatową budowę z okrągłym kadłubem. Skrzydła ogonowe miały kształt litery V i były wyposażone w podwójne usterzenie kierunku. Przednia część kadłuba była oszklona, co umożliwiało umieszczenie miejsc dla bombardiera oraz nawigatora. W kokpicie znajdowało się miejsce dla pilota i strzelca. Napęd stanowiły dwa silniki gwiazdowe Gnome-Rhône 14N 38/39, każdy o mocy 950 KM (709 kW). Podwozie było w pełni chowane w trakcie lotu, a maksymalna prędkość samolotu wynosiła 480 km/h.

Uzbrojenie składało się z: 2 x karabinów maszynowych MAC 1934 kal. 7,5 mm oraz 1 x działka Hispano-Suiza HS.404 kal. 20 mm. Maksymalny ładunek bomb wynosił 800 kg. Załogę tworzyli: pilot, drugi pilot, nawigator (bombardier) oraz strzelec.

Amiot 352

W wersji Amiot 352 zastosowano silniki Hispano-Suiza 12Y 50/51 o mocy 1100 KM (821 kW) zamiast silników Gnome-Rhône. Model ten nie przeszedł do produkcji seryjnej, a zbudowano jedynie prototyp.

Amiot 353

W wersji Amiot 353 silniki Gnome-Rhône zostały zastąpione brytyjskimi silnikami Rolls-Royce Merlin II o mocy 1030 KM (769 kW). Powstał jedynie prototyp tego modelu.

Amiot 354

Najważniejszą zmianą w stosunku do modelu Amiot 351 było zastąpienie podwójnego usterzenia pojedynczym sterem ogonowym, co spowodowało wydłużenie kadłuba o 0,50 m. Dodatkowo, samolot został wyposażony w mocniejsze silniki Gnome-Rhône 14N 48/49 o mocy 1080 KM (806 kW).

Prototyp został oblatany w styczniu 1940 roku, a francuskie Siły Powietrzne były zadowolone z osiągów maszyny, co zaowocowało zwiększeniem zamówienia do 830 sztuk. Na początku kampanii francuskiej w maju 1940 roku około 200 maszyn było w produkcji, jednak do jednostek frontowych dostarczono jedynie 80, w tym 38 w pełni wyposażonych Amiot 354. Produkcja postępowała wolno, ponieważ była rozłożona na trzy fabryki we Francji, a dwie z nich zostały zbombardowane przez Niemców na początku inwazji.

Dostarczone samoloty sformowano w Grupie Bombowej I/21 oraz II/21 stacjonującej w Awinionie w maju 1940 roku. W czerwcu jednostki te przekształcono w Grupy Bombowe I/34 oraz II/34, które stacjonowały w północnej Francji. Pierwszym bojowym użyciem Amiot 351/354 były loty rozpoznawcze w okolicach holenderskiego Maastricht 16 maja. Od czerwca samoloty te miały priorytet w atakowaniu niemieckich czołgów oraz kolumn zaopatrzeniowych. W trakcie kampanii francuskiej stracono 13 maszyn.

20 czerwca 1940 roku, dowództwo francuskie nakazało przeniesienie jednostek do Afryki Północnej, z planowanymi atakami na cele w Sycylii oraz we Włoszech kontynentalnych. Wykonano 37 lotów operacyjnych, ale już w sierpniu nakazano powrót do południowej Francji, gdzie jednostki zostały rozwiązane.

Podobnie jak wiele innych obiecujących projektów francuskich z okresu tuż przed wybuchem II wojny światowej, Amiot 351 nie zdążył wpłynąć na przebieg wojny (por. Dewoitine D.520, Bloch MB.152, Bloch MB.174).

Amiot 355 i Amiot 356

W obu modelach przewidywano zastosowanie mocniejszych silników. W przypadku Amiot 355 planowano użycie dwóch silników Gnome-Rhône 14R 2/3 o mocy 1200 KM (896 kW) oraz pojedynczego usterzenia. Natomiast w Amiot 356, podobnie jak w Amiot 353, planowano zastosowanie brytyjskich silników Rolls-Royce Merlin X o mocy 1030 KM (769 kW). Z tych dwóch wariantów powstał jedynie jeden prototyp.

Amiot 357

W przypadku Amiot 357 zbudowano jedynie prototyp. Najważniejszą modyfikacją było ustabilizowanie ciśnienia wewnętrznego w kabinie załogi. Samoloty tego typu nie weszły do produkcji seryjnej.

Amiot 370

Amiot 370 był specjalną wersją rozwojową modelu 350S, przeznaczoną do ustanowienia rekordu w wyścigu Paryż – Nowy Jork.

Bibliografia

• Breffort, Dominique & Jouineau, André. French Aircraft from 1939 to 1942
• Cony Christophe, Avions: Bombardier dans la tourmente!
• Ehrengardt Christian-Jacques, Aerojournal: A la reconquête de la France
• Green, William. War Planes of the Second World War: Volume Seven Bombers and Reconnaissance Aircraft. London: Macdonald, 1967.
• Palletier Alain, French Bombers of World War II in Action (Squadron/Signal, Aircraft Number 189).
• Weal, Elke C., Weal, John A., Barker, Richard F. Combat Aircraft of World War Two