Aminu, Aminum
Aminu, znany również jako A-mi-nu, był 26. królem Asyrii według Asyryjskiej listy królów. Był on synem oraz następcą Ilu-kabkabi i starszym bratem Szamszi-Adada I (żyjącego w latach 1808-1776 p.n.e.). Jego imię znajduje się na końcu sekcji dotyczącej „10 królów, których ojcowie są [znani]”. Obecnie wiadomo, że władcy ci nigdy nie sprawowali rządów w Asyrii, a ich obecność w Asyryjskiej liście królów wynika jedynie z ich pokrewieństwa ze Szamszi-Adadem I, amoryckim uzurpatorem, który zdobył kontrolę nad miastem-państwem Aszur. Skryba, który sporządzał Asyryjską listę królów, dodatkowo „uczynił” Aminu ojcem Sulili, jednego z wczesnych rodzimych władców Aszur, mimo że ten panował około 200 lat przed Szamszi-Adadem I. Możliwe, że skryba ten chciał włączyć amoryckich przodków Szamszi-Adada I do listy władców, którzy panowali przed nim w Aszur.
Według badań naukowych, Aminu rządził w mieście Ekallatum, położonym na północ od Aszur. Przejął tam władzę po swoim ojcu, Ilu-kabkabi. Po jego śmierci, rządy w Ekallatum objął jego brat Szamszi-Adad I, a następnie Iszme-Dagan I, syn Szamszi-Adada I.
Dotrwały do naszych czasów dwie pieczęcie cylindryczne, które należały do dwóch osób określających się mianem „sługi Aminum” (ARAD a-mi-nim). Pierwsza pieczęć, obecnie w Luwrze (numer inwentarzowy A 360), była własnością „Ribam-ili, skryby, sługi Aminum”. Druga pieczęć, przechowywana w Muzeum Brytyjskim (numer inwentarzowy BM 89034), należała do „Muqaddimuma, sługi Aminum”.
Przypisy
Bibliografia
J.-J. Glassner, Mesopotamian Chronicles, Society of Biblical Literature, Atlanta 2004.
A.K. Grayson, Königslisten und Chroniken, [w:] Reallexikon der Assyriologie VI (1980-83), s. 77-135.
A.K. Grayson, Assyrian Rulers of the Third and Second Millennia BC (to 1115 BC), tom 1 serii The Royal Inscriptions of Mesopotamia. Assyrian Periods, University of Toronto Press, 1987.
K.R. Veenhof, J. Eidem, Mesopotamia. The Old Assyrian Period, Academic Press Fribourg 2008.
