Aminopenicyliny

Aminopenicyliny (ATC J01CA) to klasa antybiotyków β-laktamowych, będących pochodnymi penicyliny.

Mechanizm działania

Podobnie jak inne penicyliny, aminopenicyliny mają strukturę zbliżoną do alaniny, będącej składnikiem mureiny. Działają poprzez blokowanie aktywności transpeptydaz, które uczestniczą w finalnym etapie syntezy peptydoglikanu w ścianie komórki bakteryjnej. W efekcie tego procesu dochodzi do zakłócenia syntezy ściany komórkowej, co prowadzi do śmierci bakterii.

Farmakokinetyka

Reprezentantem tej grupy jest ampicylina, która ma szerszy zakres działania w porównaniu do benzylopenicyliny i pokrywa się z działaniem innych leków z tej samej klasy. Aminopenicyliny charakteryzują się słabym wiązaniem z białkami osocza (20%) oraz dłuższym okresem półtrwania (90 min) w zestawieniu z innymi penicylinami. Chociaż większość z nich jest wydalana z moczem, to stwierdza się także wysokie stężenie w żółci. Znaczna część substancji wydzielających się do żółci jest wchłaniana z powrotem w jelitach.

Przykłady

ampicylina (ATC J01CA01)
amoksycylina (ATC J01CA04)
bakampicylina (ATC J01CA06)
hetampicylina
lenampicylina
metampicylina (ATC J01CA14)
piwampicylina (ATC J01CA02)
talampicylina (ATC J01CA15)

Przypisy

Bibliografia

Janiec i inni, Farmakodynamika. Podręcznik dla studentów farmacji, wyd. 5, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2002, s. 936–937, ISBN 83-200-2646-6.