Amidochlorek rtęci(II)
Amidochlorek rtęci(II) to nieorganiczny związek chemiczny, będący solą rtęci o wzorze Hg(NH2)Cl.
Powstaje między innymi w wyniku reakcji sublimatu z amoniakiem. Posiada strukturę jednowymiarowego polimeru (HgNH2)n z przeciwjonami chlorkowymi. Związek ten łatwo ulega rozkładowi pod wpływem światła i wilgoci.
W środowisku zasadowym przekształca się w zasadę Millona o wzorze [Hg2N]OH·2H2O, natomiast podczas gotowania – w chlorek zasady Millona oraz chlorek amonu:
2 Hg(NH2)Cl → [Hg2N]Cl + NH4Cl
Ten związek chemiczny znalazł swoje zastosowanie w lecznictwie. Aktualnie jest stosowany głównie w leczeniu niektórych chorób skóry o podłożu pasożytniczym oraz gronkowcowym, a także w przypadkach grzybic oraz sporadycznie w okulistyce. Aplikowany jest wyłącznie miejscowo, najczęściej w formie maści i past, rzadziej jako zasypka i inne formy leku. Stężenia terapeutyczne wynoszą 2–10%, a w preparatach okulistycznych 0,25–2%. Jest również używany jako surowiec farmaceutyczny w recepturze aptecznej do sporządzania leków galenowych i magistralnych.
Zobacz też
Inne preparaty rtęci stosowane w medycynie:
- czerwony siarczek rtęci
- maść rtęciowa biała
- merkurochrom
- merkurofilina
- szara maść
- tiomersal
- tlenek rtęci(II)
