Amicus Plato, sed magis amica veritas

Amicus Plato, sed magis amica veritas

Amicus Plato, sed magis amica veritas (w tłumaczeniu na język polski: „Platon przyjacielem, lecz większą przyjaciółką prawda”) to łacińska sentencja, która podkreśla, że prawda jest dla mówiącego bardziej wartościowa niż relacje osobiste.

Autorstwo

Właścicielem tej maksymy jest Arystoteles, który parafrazował myśl zawartą w swojej Etyce nikomachejskiej (1096a15).

Podobne idee pojawiają się w wcześniejszym dialogu Platona, Fedonie (91b/c).

W Państwie (595b) Platon również odnosi się do tej kwestii.

Te wypowiedzi przybrały formę łacińskiej sentencji w średniowieczu. W anonimowej kompilacji łacińskiej Vita Aristotelis z XIII wieku sentencja ta jest zapisana jako: „Amicus Plato, sed magis amica veritas”. Roger Bacon w swoim dziele Dzieło większe (1267) podaje inną wersję.

Późniejsze nawiązania

Sława tej sentencji wzrosła w czasach nowożytnych, dzięki powieści Don Kichot autorstwa Miguela de Cervantesa (1615).

Isaac Newton rozpoczął swoje Quaestiones quaedam philosophicae (zbiór notatek z czasów studiów w Cambridge z 1661 roku) od zdania: „Amicus Plato amicus Aristoteles magis amica veritas.”

Przypisy

Bibliografia

Giovanni G. Reale, Historia filozofii starożytnej, tom 5, Lublin: Wydawnictwo KUL, 2012, s. 22.

Przeczytaj u przyjaciół: