Amfibole
Amfibole (z greckiego ἀμφίβολος amphibolos – „nieokreślony”, co odnosi się do ich różnorodności kolorystycznej i form) to obszerna grupa minerałów skałotwórczych, przede wszystkim krzemianów, a czasem także glinokrzemianów.
Właściwości
Ogólny wzór chemiczny amfiboli to:
A BVI2 CIV5 T8 O22 (OH, F, Cl)2
Wzór chemiczny amfiboli oblicza się na podstawie 24 (O, OH, F, Cl), gdzie:
- A = nadwyżka Na oraz cała ilość K (suma powinna wynosić od 0,00 do 1,00);
- B = nadwyżka Mn, Fe2+, Mg oraz Ca, Na (suma = 2,00);
- C = nadwyżka Al, Cr3+, Fe3+, Ti4+ oraz Mg, Fe2+, Mn (suma = 5,00);
- T = Si, Al, Cr3+, Fe3+, Ti4+ (suma = 8,00);
K – występuje jedynie na pozycji A,
Na – występuje na pozycji A lub B,
Ca – występuje tylko na pozycji B,
jony typu: Mg, Fe2+, Mn2+, Li, Zn, Ni, Co – występują na pozycji C lub B,
Al – występuje na pozycji C lub T,
Fe3+, Mn3+, Cr3+ – występują tylko na pozycji C,
Si – występuje tylko na pozycji T.
Amfibole to krzemiany lub glinokrzemiany wapnia, magnezu, glinu, żelaza, sodu, manganu, tytanu oraz potasu, zawierające niewielkie ilości wody.
Układ krystalograficzny: najczęściej rombowy i jednoskośny.
Gęstość: 2,85-3,5 g/cm³,
Twardość: 5-6.
Barwa: zazwyczaj zielona, brunatna lub czarna.
Rysa: biała, szara, jasnobrunatna.
Przełam: głównie nierówny lub muszlowy.
Połysk: często szklisty, tłusty lub perłowy.
Łupliwość: doskonała, dwukierunkowa, krzyżująca się pod kątem 124° (cecha ta pozwala na odróżnienie ich od podobnych piroksenów).
Inne cechy:
Amfibole często tworzą roztwory stałe (kryształy mieszane), co skutkuje dużym zróżnicowaniem ich właściwości.
Najczęściej mają pokrój słupkowy, igiełkowy lub włóknisty (jak w przypadku azbestu amfibolowego). Kryształy charakteryzują się sześciobocznym przekrojem.
Występują w skupieniach ziarnistych oraz zbitych.
Niektóre amfibole po oszlifowaniu mogą wykazywać efekt kociego oka.
Nazewnictwo
Przed wprowadzeniem międzynarodowej klasyfikacji krystalochemicznej amfiboli przez IMA (International Mineralogical Association) w 1978 roku, kryterium klasyfikacji stanowiły cechy optyczne. Nowa klasyfikacja unieważniła niemal 170 wcześniejszych nazw amfiboli i ich odmian.
Obecnie wyróżnia się cztery grupy amfiboli:
- Amfibole Mg-Fe-Mn-Li – magnezowo-żelazowo-manganowo-litowe /MFML/;
- Amfibole-Ca – wapniowe /C/ – caltic;
- Amfibole-Na-Ca – sodowo-wapniowe /SC/ – sodic-caltic;
- Amfibole sodowe /S/ – sodic.
Do amfiboli zaliczają się między innymi: aktynolit, antofyllit, niektóre naturalne azbesty, cummingtonit, gedryt, glaukofan, hornblenda, krokidolit, richteryt, riebeckit oraz tremolit.
Występowanie
Amfibole są istotnymi minerałami skałotwórczymi wielu skał magmowych i metamorficznych, stanowiąc główny składnik amfibolitu. Można je również znaleźć w skałach okruchowych, takich jak piaski i żwiry.
Zastosowanie
- posiadają znaczenie naukowe oraz kolekcjonerskie;
- wiele z nich wykorzystywanych jest jako kamienie ozdobne i jubilerskie (np. aktynolit, nefryt).