Amerykańska Partia Nazistowska

Amerykańska Partia Nazistowska (ang. American Nazi Party) to skrajnie prawicowa organizacja, która funkcjonowała w latach 1959–1983, mająca na celu wprowadzenie ideologii narodowego socjalizmu w Stanach Zjednoczonych. Jej struktura, organizacja oraz polityka w dużej mierze opierały się na modelu NSDAP Adolfa Hitlera z czasów III Rzeszy, wzbogacona o silne elementy negacji Holocaustu.

Historia

Partia została założona w 1959 roku przez George’a Lincolna Rockwella, a jej główna siedziba znajdowała się w hrabstwie Arlington w stanie Wirginia.

W 1967 roku Rockwell został zamordowany przez Johna Patlera, byłego członka ANP, który był rozczarowany działaniami partii. Niedługo przed jego śmiercią, organizacja zmieniła nazwę na National Socialist White People’s Party (z ang. Narodowo Socjalistyczna Partia Białych Ludzi) (NSWPP). Po jego śmierci, Matt Koehl objął przewodnictwo po Rockwellu.

W 1970 roku Frank Collin, członek NSWPP, oddzielił się od grupy i założył National Socialist Party of America (z ang. Narodowo Socjalistyczna Partia Ameryki), która zyskała rozgłos po kontrowersyjnym przemarszu przez Skokie, Illinois, gdzie mieszkała znaczna liczba Żydów, w tym wielu ocalałych z Holocaustu. To zdarzenie zostało przedstawione w filmie Skokie oraz nawiązano do niego w filmie The Blues Brothers. W 1979 roku Collin został oskarżony o molestowanie seksualne dzieci, za co został skazany i trafił do więzienia.

W Greensboro, Karolina Północna, 3 listopada 1979 roku, pięciu kontrmanifestantów zostało śmiertelnie postrzelonych przez członków Ku Klux Klanu oraz American Nazi Party. Ofiary masakry były powiązane z Communist Workers Party (z ang. Komunistyczna Partia Pracownicza). Wydarzenie to potocznie określa się jako Greensboro massacre.