Amerykańska Federacja Nauczycieli

Amerykańska Federacja Nauczycieli (ang. American Federation of Teachers, AFT) to drugi co do wielkości związek zawodowy nauczycieli w Stanach Zjednoczonych, ustępujący jedynie Krajowemu Stowarzyszeniu Edukacji.

AFT jest częścią związkowej centrali Amerykańskiej Federacji Pracy-Kongresu Przemysłowych Związków Zawodowych (AFL-CIO).

Historia

AFT zostało założone 15 kwietnia 1916 roku w Chicago. Pierwszym prezesem był Charles Stillman, a Margaret Haley pełniła funkcję organizatorki krajowej. Status AFT został przyjęty 9 maja 1916 roku. Do 1919 roku organizacja dysponowała 100 lokalnymi filiami oraz około 11 000 członków, co stanowiło 1,5% nauczycieli w kraju. Na początku AFT różniło się od Krajowego Stowarzyszenia Edukacji (NEA) tym, że nie przyjmowało administratorów szkół. W wyniku oporu ze strony polityków oraz rad oświatowych liczba członków AFT spadła do 7000 do roku 1930, a w tym okresie organizacja miała ograniczony wpływ na lokalną i krajową politykę edukacyjną.

W czasie Wielkiego Kryzysu liczba członków AFT wzrosła, osiągając 33 000 w 1939 roku. W latach 30. związek, którego członkowie tradycyjnie byli nauczycielami szkół podstawowych, zaczął przyjmować również profesorów college’ów. W tym samym czasie Komunistyczna Partia Stanów Zjednoczonych zyskała wpływy w strukturach związku. W 1941 roku AFL zakończyło współpracę z trzema lokalnymi związkami w Nowym Jorku i Filadelfii z powodu ich dominacji przez komunistów, co dotknęło niemal jedną trzecią krajowych członków organizacji.

W 1989 roku AFL, w czasie transformacji systemowej w Polsce, wspierało utworzenie Fundacji Edukacja dla Demokracji (FED), która ma swoją siedzibę w Warszawie.

W 1960 roku liczba członków AFT wynosiła 59 000, w 1970 roku osiągnęła 200 000, w 1980 roku 550 000, a w 2017 roku wynosiła około 1 600 000. W 2020 roku liczba ta wzrosła do około 1 700 000 członków.