Amerykanie pochodzenia dominikańskiego
Amerykanie pochodzenia dominikańskiego to obywatele lub rezydenci Stanów Zjednoczonych, których przodkowie wywodzą się z Dominikany, jak również osoby, które imigrowały z tego kraju. Należy ich odróżnić od ludzi pochodzących ze Wspólnoty Dominiki.
Pierwsze fale imigrantów z Dominikany do USA miały miejsce pod koniec XIX wieku. W latach 30. XX wieku w Nowym Jorku już istniała aktywna społeczność dominikańska. Po obaleniu junty Rafaela Leonidasa Trujillo w latach 60. XX wieku, liczba osób opuszczających Dominikanę znacznie wzrosła, gdyż zniesiono sankcje i otwarto granice. W 2006 roku szacowano, że w Stanach Zjednoczonych mieszka około 1 200 000 Amerykanów pochodzenia dominikańskiego.
Historia
Od wczesnych lat 60. XX wieku trwała migracja Dominikańczyków do USA, spowodowana problemami ekonomicznymi i politycznymi w ich kraju. Większość z nich osiedlała się w miastach na wschodnim wybrzeżu, zwłaszcza w Nowym Jorku, New Jersey, na Florydzie (w Miami i Fort Lauderdale), Rhode Island (w Providence) oraz w Lawrence i Bostonie w Massachusetts. Mniejsze grupy migracyjne pojawiały się w Filadelfii, Pensylwanii, Teksasie, Waszyngtonie, Kansas, Missouri i Luizjanie. Tereny te były atrakcyjne dla Dominikańczyków, ponieważ już zamieszkiwały je duże społeczności latynoskie mówiące w języku hiszpańskim, co eliminowało problemy językowe.
Demografia
Prawie połowa Dominikańczyków żyjących obecnie w USA przybyła po 1990 roku. Sąsiedztwo Washington Heights w Nowym Jorku ma tak znaczną populację dominikańską, że często określa się je mianem Quisqueya Heights (Quisqueya to nazwa, jaką rdzenni mieszkańcy Karaibów, Tainowie, nadali Hispanioli, na której leży Dominikana). Dominikańczycy stanowią piątą co do wielkości grupę Latynosów w USA, zaraz po Meksykanach, Portorykańczykach, Kubańczykach i Salwadorczykach.
W 2006 roku najwięcej Dominikańczyków mieszkało w stanach: Nowy Jork (659,962), New Jersey (167,689), Floryda (136,891), Massachusetts (83,700), Pensylwania (36,091), Rhode Island (30,876) i Connecticut (17,213). W pozostałych stanach liczba Dominikańczyków wynosiła mniej niż 10 000. Amerykańskie Biuro Cenzusowe w 2006 roku oszacowało tę społeczność na 1 217 225 osób.
Od 1980 roku to samo biuro w swoich spisach ludności prosiło wszystkich, którzy deklarowali się jako Latynosi, o określenie przynależności rasowej. Z badań z 1990 wynika, że 29,2% Dominikańczyków to biali, 30% czarni, a 39,8% to osoby o pochodzeniu mieszanym. Wynika to z faktu, że większość Dominikańczyków to Mulaci, a wśród ich przodków znajdują się także Tainowie, rdzenni mieszkańcy Hispanioli.
Profil społeczności
Duża część Dominikańczyków w USA to młodzi ludzie. Pierwsza generacja imigrantów zazwyczaj miała niewielkie wykształcenie i pochodziła ze wsi. Z kolei przedstawiciele drugiej generacji (osoby pochodzenia dominikańskiego urodzone już w USA) są lepiej wykształceni, co przekłada się na ich zarobki i zajmowane stanowiska. Prawie 21% drugiej generacji ukończyło college, co jest nieznacznie poniżej średniej krajowej (23%), ale wyżej niż w przypadku wielu innych społeczności latynoskich, takich jak Meksykanie urodzeni w USA (13%) czy Amerykanie pochodzenia portorykańskiego (12%).
Polityka
W Izbie Reprezentantów nie ma żadnego polityka pochodzenia dominikańskiego, jednak członkowie tej społeczności są reprezentowani w polityce na poziomie stanowym. Dominikańczycy pełnią funkcje w Nowym Jorku, New Jersey, Rhode Island, Marylandzie, Massachusetts, New Hampshire, Pensylwanii i Portoryko.
Zmiany prawne w 1994 roku umożliwiły Dominikańczykom mieszkającym w USA zachowanie obywatelstwa rodzimego kraju. Ponadto od 2004 roku rząd Dominikany zezwala swoim obywatelom na posiadanie podwójnego obywatelstwa. Jest to szczególnie istotne, ponieważ wielu Dominikańczyków, w przeciwieństwie do innych latynoskich społeczności w USA, chciałoby w przyszłości wrócić do swojego kraju.
