Amelita Galli-Curci
Amelita Galli-Curci (ur. 18 listopada 1882 w Mediolanie, zm. 26 listopada 1963 w La Jolla, Kalifornia) była włoską śpiewaczką operową, specjalizującą się w sopranie.
Życiorys
Na początku swojej kariery uczyła się gry na fortepianie w konserwatorium w Mediolanie, które ukończyła w 1903 roku, zdobywając wyróżnienie. W dziedzinie śpiewu była głównie samoukiem. Zadebiutowała na scenie w 1906 roku w Trani, wcielając się w postać Gildy w operze Rigoletto Giuseppe Verdiego. W 1910 roku wystąpiła w Rzymie podczas włoskiej premiery opery Don Procopio autorstwa Georges’a Bizeta. Jej występy miały miejsce na scenach we Włoszech, Hiszpanii, Rosji, Egipcie, a także w Ameryce Południowej i Środkowej. Od 1916 roku przez osiem sezonów występowała w operze w Chicago. W latach 1921-1930 była związana z nowojorską Metropolitan Opera. Później kontynuowała karierę jako śpiewaczka koncertowa. W 1935 roku przeszła operację gardła. W 1936 roku podjęła nieudaną próbę powrotu na scenę, występując w Chicago w Cyganerii Giacoma Pucciniego, po której zakończyła swoją karierę.
Dysponowała głosem o szerokiej skali, sięgającym do e3. Zyskała sławę dzięki rolom w Manon, Lakmé, Purytanach Pucciniego, Hugonotach Meyerbeera, Balu maskowym Verdiego oraz Mignon Thomasa. W latach 20. XX wieku zrealizowała wiele nagrań płytowych, w tym duetów z Titem Schipą i Giuseppe De Lucą.
W 1910 roku poślubiła włoskiego malarza Luigiego Curciego, z którym rozwiodła się w 1920 roku. Jej drugim mężem, od 1921 roku, był Homer Samuels, który towarzyszył jej jako akompaniator.
