AMC 1934

AMC 1934 to francuski lekki czołg kawalerii znany również jako Automitrailleuses de Combat Renault Mle.1934, który został zaprojektowany w okresie II wojny światowej. Czołg ten często określany jest jako AMC-34.

Historia

Projekt czołgu został rozpoczęty na podstawie wytycznych opracowanych we Francji w 1931 roku, mających na celu stworzenie pojazdów, które miały wspierać zmechanizowane oddziały kawalerii. Ostateczne wymagania dotyczące aspektów taktycznych i technicznych zostały sfinalizowane i przyjęte do realizacji 9 grudnia 1932 roku.

Prototyp, znany jako Renault YR (oznaczenie fabryczne), został przekazany do Komisji Konsultacyjnej Uzbrojenia (Commission de Vincennes) 12 października 1933 roku. Prototyp bazował częściowo na rozwiązaniach zastosowanych w czołgu rozpoznawczym kawalerii AMR-33. Pojazd nie był wyposażony w wieżę, której konstrukcja miała zostać wybrana później, a jedynie w atrapę masową tej wieży. Testy zakończono 2 listopada 1933 roku po przejechaniu przez czołg 799,5 km. W trakcie prób ujawniono usterki, takie jak przegrzewanie silnika przy zwiększonej prędkości oraz nadmierne zużycie paliwa, co ograniczało zasięg pojazdu. Dodatkowo, pojazd miał trudności z poruszaniem się w terenie. Mimo tych problemów, 23 listopada 1933 roku czołg został zaakceptowany przez Commission de Vincennes, jednak zalecano wprowadzenie modyfikacji, aby wyeliminować zidentyfikowane usterki. Wymieniono również zewnętrzny rozrusznik na wewnętrzny oraz usprawniono układ wydechowy i jego opancerzenie. Następnie, w 1934 roku, pojazd przeszedł kolejne testy w ośrodku kawalerii w Mourmelon, gdzie zaobserwowano podobne problemy jak wcześniej.

Produkcja

Pomimo występujących problemów i braku perspektyw na inne pojazdy, które mogłyby trafić do uzbrojenia kawalerii, 9 marca 1934 roku Dowództwo Kawalerii złożyło zamówienie na 12 czołgów. Pierwszy pojazd został dostarczony 17 października 1935 roku. Produkcja czołgów przebiegała bardzo powoli, co było spowodowane pracami nad nowymi pojazdami klasy AMC – Automitrailleuses de Combat (późniejszy AMC-35) oraz Renault ZM (późniejszy Renault R-35). Wojsko traktowało AMC-34 jako rozwiązanie tymczasowe. Seryjne pojazdy były dostarczane bez wież, które montowano prawdopodobnie na przełomie lat 1936 i 1937. Ostatecznie, seryjne czołgi zostały wyposażone w dwa typy wież zaprojektowanych przez zakłady Puteaux (APX – Ateliers de Puteaux): APX-1, używaną także w czołgach D2 i B1, oraz APX-2. Jeden z pojazdów, prawdopodobnie zmodyfikowany prototyp, otrzymał wieżę z czołgu Renault FT z armatą SA 18 kal. 37 mm. Wieża APX-1 była jednoosobowa, uzbrojona w armatę 47 mm SA 34 oraz karabin Reibel Mle.31 (MAC 31). Natomiast wieża APX-2 była dwuosobowa, uzbrojona w armatę 25 mm SA RF (Région Fortifée) oraz karabin Reibel Mle.31 (MAC 31). Wszystkie 12 czołgów zostało wysłanych do Afryki Północnej w latach 1937 lub 1938 i przydzielono je do pułków 1er i 5er RCA (Regiment Chasseurs d’Afrique) – pułków strzelców afrykańskich.

Bibliografia

Żurkowski Paweł ”Automitrailleuses de Combat Renault Mle.1934 i Mle.1935 czyli francuskie czołgi lekkie kawalerii, których nie było cz.I, Nowa Technika Wojskowa Nr 1/2006

Georges E. Mazy, 2008, „Les Autos Blindés Lourds du Corps de Cavalerie Belge 1940”, Histoire de Guerre, Blindés & Matériel, N° 84, s.19