Ambroży Szuniewicz

Ambroży Szuniewicz

Ambroży Szuniewicz (ur. 1810 w Polanach koło Oszmiany, zm. 22 września 1874 w Vierzon) był oficerem powstania listopadowego oraz członkiem Towarzystwa Demokratycznego Polskiego we Francji.

Był synem szlachcica Dionizego Szuniewicza oraz jego żony Rozalii z Paszkiewiczów. W trakcie powstania listopadowego pełnił funkcję podporucznika w 6 Pułku Strzelców Konnych. Latem 1831 roku jego oddział przekroczył granicę pruską, gdzie został internowany. Po upływie roku udało mu się opuścić Prusy na pokładzie statku „La Vigilante”. 24 czerwca 1832 roku, razem z grupą 164 powstańców, wyruszył z Piławy, a celem podróży było Bordeaux. Po dotarciu do Francji został skierowany do zakładu dla polskich emigrantów w Issoudun. W latach 1837-1844 był członkiem Zjednoczenia, a w 1848 roku dołączył do Towarzystwa Demokratycznego Polskiego. Jego majątek, który pozostał na terenie byłego Wielkiego Księstwa Litewskiego, został skonfiskowany przez władze carskie.

Ambroży Szuniewicz ożenił się z Adèle Fouilloux. Ich ślub odbył się 5 września 1835 roku w Issoudun. Zmarł jako wdowiec 22 marca 1874 roku w Vierzon.

Uwagi

Przypisy

Linki zewnętrzne

Ambroży Szuniewicz i jego rodzina na: Szuniewiczowie z Wileńszczyzny